აგვისტო

1.08.2015
სიყვარული არის ღმრთიური. თქვენ უნდა გიყვარდეთ ყველა. უფრო მეტიც უნდა გაავრცელოთ სიყვარული მათკენ ვისაც სიყვარული აკლია. სიყვარული არის მეზღვაურის კომპასის მსგავსი. თქვენ სადაც არ უნდა დაიჭიროთ ის, ის ყოველთვის უნდა მიემართოს ღმერთისკენ. თქვენი ყოველდღიური ცხოვრების ყოველ მოქმედებაში გამოამჟღავნეთ უანგარო სიყვარული. ღმრთიურება წარმოიშობა ამ სიყვარულიდან. ეს არის ღმერთის რეალიზების უადვილესი გზა. მაგრამ ადამიანები რატომ არ იღებენ მას? ეს არის იმიტომ რომ ისინი არიან შეპყრობილი არასწორი შეხედულებით რომელიც დაკავშირებულია ღმერთის განცდის საშუალებებთან. ისინი თვლიან ღმერთს როგორც დაშორებულ არსებას მიღწევადს მხოლოდ ძნელი სულიერი პრაქტიკით. ღმერთი არის ყველგან. არ არსებობს ღმერთის ძებნის საჭიროება. ყველაფერი რასაც თქვენ ხედავთ არის ღმრთიურის გამომჟღავნება. ყოველი ადამიანის არსება რომელსაც თქვენ ხედავთ არის ღმრთიურის ფორმა. გაასწორეთ თქვენი არასრულყოფილი ხედვა და თქვენ განცდით ღმერთს ყველაფერში. სიყვარულის ძალა არის განუზომელი. ამიტომ, განივითარეთ ყველა არსების სულიერი ერთობის გრძნობა.
– ღმრთიური საუბარი, 5 ივლისი 1996.
2.08.2015
შეატრიალეთ თქვენი ჭკუა ღმერთისკენ და თქვენ განცდით ღმრთიურის ნეტარებას. ამ მიზეზით არის რომ სვამი გაძლევთ თქვენ რჩევებს დრო და დრო, თქვენ რა უნდა გააკეთოთ და რას უნდა განერიდოთ. ეს ყველაფერი არის არა ჩემი გულისთვის არამედ თქვენი სიკეთისთვის, რომ დაგაყენოთ თქვენ ღმერთის რეალიზების გზაზე, რომ გასწავლოთ თქვენ უმაღლესი ჭეშმარიტება ბრაჰმანის შესახებ, რომ გავხადო თქვენი წმინდა სიცოცხლე იდეალურად. შირდი ბაბა ითხოვდა ხოლმე ორ რუპიას ერთგულებისგან, რომლებიც მასთან მიდიოდნენ. ორი რუპია სიმბოლირებს შრადდჰას (რწმენას) და ბჰაკტის (ერთგულებას). ეს არის ორი ხარისხი რასაც ის ელოდა ერთგულებისგან. ორის კომბინაცია არის აუცილებელი სულიერი პროგრესისთვის. მხოლოდ შემდეგ ნეტარება ამოიზრდება როგორც თესლიდან ნერგი. ყველა უნდა ესწრაფოს რომ გახდეს ადამიანის იდეალური არსება. ეს ნიშნავს რომ ყველამ უნდა გამოამჟღავნოს მისი ღმრთიურება. წარმოიდგინეთ ყველა როგორი ბედნიერი იქნება თუ მთელი სამყარო სავსე იქნება ამ სუფთა, ამაღლებული და წმინდა იდეალით.
– ღმრთიური საუბარი, 30 ივლისი, 1996.
3.08.2015
ყველა ტკივილი და სიამოვნება რომელსაც ადამიანები განცდიან არის შედეგი მათი საკუთარი მოქმედებების და არა ღმრთიურის რაიმე ქმედების გამო. ღმერთი არის მხოლოდ მოწმე, ფოსტალიონი! მას მოაქვს თქვენთან რომელი წერილიც კი თქვენზეა დამისამართებული. დარდს ან სიხარულს თქვენ იღებთ გამიზნული წერილის შინაარსიდან! ზუსტად ასევე ტანჯვა ან ბედნიერება რომელსაც ადამიანი განცდის არის შედეგი მისი ცუდი ან კარგი საქმეების! ამის მიუხედავად ღმერთი ღვრის ‘სპეციალურ მადლს’, როდესაც თქვენ ლოცულობთ ღმერთზე სუფთა გულით, ეგოურობის კვალის გარეშე და წმინდა გრძნობებით. ამის გარდა, როდესაც ადამიანს გაკეთებული აქვს ზოგიერთი უნიკალური მსხვერპლი წინა ცხოვრებაში ან როდესმე წარსულში, ღმრთიური აჯილდოებს მას შესაფერის დროს. უფალმა კრიშნამ გადაარჩინა დრაუპადი როდესაც დურიოდჰანამ სცადა მისი სამოსის გახდა, სარის გადაქცევით უსასრულოდ. ეს იყო პასუხი დრაუპადის სპონტანურ ქმედებაზე როდესაც მან მოხია ნაჭერი თავისი სარიდან, კრიშნას თითიდან სისხლდენის შესაჩერებლად.
– სატია საი ამბობს, 30 ივნისი, 1996.
4.08.2015
სიყვარულის განხორციელებანო! სიყვარულის განმასხვავებელი ნიშანი არის ტიაგა (უანგარო თავგანწირვა). სიყვარული არ მოითხოვს არაფერს ვინმესგან. ეს არ ატარებს ბოროტ განზრახვას ვინმეს მიმართ. ეს არის სრულყოფილად უანგარო და სუფთა. სიყვარულის ჭეშმარიტი ბუნების გაგების უქონლობის გამო, ადამიანები ისწრაფიან მისკენ სხვადასხვა გზებით. თქვენ უნდა ელოლიავოთ სიყვარულს თავგანწირვისა და მსხვერპლის გრძნობებით. რაც კი ითვლება მსოფლიოში როგორც სიყვარული – იქნება ეს დედის სიყვარული, ძმური სიყვარული, თუ მეგობრული – აქ არის ეგოურობის ელემენტი. მხოლოდ ღმერთის სიყვარული არის მთლიანად თავისუფალი ეგოურობის სენისგან. ღმრთიური სიყვარული აღწევს თუნდაც მოშორებულ არსებამდე. იგი აერთიანებს მათ ვინც არის გაცალკევებული. ეს ამაღლებს ადამიანს ცხოველურობიდან ღმრთიურებამდე. ეს გარდაქმნის თანდათანობით ყოფითი სიყვარულის ყველა ფორმას ღმრთიურ სიყვარულში. ამ ღმრთიური სიყვარულის განსაცდელად თქვენ მზად უნდა იყოთ უარის სათქმელად ეგოურობაზე და საკუთარ ინტერესზე და უნდა განივითაროთ სისუფთავე და ურყევობა. მყარი რწმენით ღმრთიურში, ატარეთ გულში ღმერთისადმი სიყვარული მიუხედავად დაბრკოლებების და მწარე გამოცდების.
– ღმრთიური საუბარი, 20 ივნისი, 1996.
5.08.2015
აავსეთ თქვენი გული სიყვარულით. თქვენ ღალატობთ თქვენს თავს თუ თქვენ მასპინძლობთ ცუდ აზრებს მაგრამ თვალთმაქცობთ გარეგნულად სიყვარულით სავსედ მყოფობას. ღმრთიური სიყვარული ვლინდება ნებისმიერ ადგილზე ნებისმიერ დროს. ადამიანი სავსე ღმრთიური სიყვარულით ხდება უშიშარი, არ მოითხოვს არაფერს სხვებისგან, და ხდება სტიქიური და უანგარო თავისი სიყვარულის გამომხატველობაში. არ არსებობს საჭიროება ლოცვის საჩუქრისთვის ღმერთისგან. ღმერთი მოგცემთ მისი საკუთარი ნებით იმას რაც არის კარგი ასეთი ერთგულისთვის. ვერ მიიღებენ შაბარი და ჯატაი უფლის წყალობას ამის შესახებ მათი თხოვნის გარეშე? ღმერთი გადაწყვეტს რა, ვის და როდის მისცეს. აქედან გამომდინარე მიუძღვენით ყველა მოქმედება ღმერთს და დაე მან გადაწყვიტოს რის მიღების ღირსი ხართ თქვენ. როდესაც ყველაფერი არის მიტოვებული ღმერთის ნებაზე სუფთა სიყვარულით და სრული რწმენით, ღმერთი იღებს მთლიან მზრუნველობას თქვენზე. ადამიანებს დღეს აკლიათ ეს მყარი რწმენა. წარსულის დიდი ერთგულები რომლებიც ხვდებოდნენ მძიმე გამოცდებს რწმენით და მამაცობით, ბოლოს უზრუნველყოფილი იყვნენ ღმრთიური წყალობით და განცდიდნენ ნეტარებას.
– ღმრთიური საუბარი, 20 ივნისი, 1996.
6.08.2015
ყველაზე დიდი ავადმყოფობა არის უქონლობა შანთის (სიმშვიდის); როდესაც ჭკუა იღებს სიმშვიდეს, სხეულიც ასევე ხდება ჯანმრთელი. ამიტომ თითოეულმა ვინც მოწყურებული ხართ კარგი ჯანმრთელობისთვის ყურადღება უნდა მიაქციოთ ემოციებს, გრძნობებს და მოტივებს რომლებიც თქვენ გაცოცხლებთ. ისევე როგორც თქვენ რეცხავთ ტანსაცმელს რეგულარულად, თქვენ უნდა დაბანოთ ჭკუა გასათავისუფლებლად მტვრისა და წიდისგან კვლავ და კვლავ! მეორე მხრივ თუ ჭუჭყი გროვდება და თქვენ აფორმირებთ ‘ჩვევას’, ძნელია თავის დაღწევა ლაქებისგან, ამის გარდა ეს არის საზიანო ტანსაცმლისთვის. ამიტომ დაბანა უნდა იყოს ყოველდღიური პროცესი; თქვენ უნდა თვალყური ადევნოთ რომ არავითარი ტალახი არ დაედოს ჭკუაზე! მაშასადამე, თქვენ უნდა იმოძრაოთ კარგ კომპანიაში რომ ჭუჭყი აირიდოთ. სიცრუე, უსამართლობა, უდისციპლინობა, სისასტიკე, სიძულვილი – ესენი აფორმირებს ჭუჭყს; სატია, დჰარმა, შანთი, პრემა (ჭეშმარიტება, უბიწოება მშვიდობა, სიყვარული) – ესენი არის გამწმენდები. თუ თქვენ სუნთქავთ სათნოების სუფთა ჰაერს, თქვენი ჭკუა იქნება თავისუფალი ბოროტი ვირუსებისგან და თქვენ იქნებით გონებრივად მტკიცე და ფიზიკურად ჯანმრთელი.
– ღმრთიური საუბარი, 21 სექტემბერი, 1960.
7.08.2015
არსებობს ოთხი ძირითადი კითხვა რომლითაც ყოველი ადამიანი უნდა იჩენდეს დაინტერესებას: “ვინ ვარ მე? მე სად მოვედი საიდან? მე საით მივდივარ? რამდენად დიდ ხანს უნდა ვიყო მე აქ?” ყველა სულიერი გამოკვლევა იწყება ამ კითხვებიდან. ოთხი ვედა გაძლევთ თქვენ პასუხებს! ჩააგდებთ თქვენ წერილს საფოსტო ყუთში მასზე გამგზავნის და მიმღების მისამართების დაწერის გარეშე? თუ თქვენ ამას გააკეთებთ, მაშინ წერილი არ წავა არსად და ძალისხმევა ფიქრსა და წერილის წერაში იქნება დაკარგული! ასევე, ამ მსოფლიოში მოსვლის ხელსაყრელი შესაძლებლობა ფენომენალურად დაკარგული იქნება იმის ცოდნის გარეშე ჩვენ სად მოვედით საიდან და ჩვენ სად მივდივართ. როგორც უმისამართო წერილი წავა მკვდარი წერილების ოფისში, ასევე გაუნათლებელი ინდივიდუალური სული დაჭერილი იქნება დაბადებისა და სიკვდილის ციკლში მარადიულად! ამ მოვლენიდან თავის ასარიდებლად, გამოკვლევა მეს შესახებ სულიერი დისციპლინით არის აუცილებელი და უნდა იყოს პრიორიტეტული. პასუხები ავტომატურად მოვა თქვენთან, როგორც პრაქტიკული გამოცდილება.
– ღმრთიური საუბარი, 25 ივნისი, 1960.
8.08.2015
ყოველი სოფელი და ქალაქი დღეს დაავადებულია მტრობით და წვრილმანი ჩხუბებით. თუმცა ბევრი მცდელობა იყო გაკეთებული წარსული წლების განმავლობაში გასაუმჯობესებლად ჩვეულებრივი ადამიანების ხვედრის, შედეგები იყო ძალიან დაბლა მოლოდინსა და დანახარჯებზე. ეს არის ყოველი პროგრესისთვის სამი აუცილებელი რეკვიზიტის არარსებობით: დჰაირიამ, უსთაჰამ და ანანდამ (მამაცობა, ენთუზიაზმი და ნეტარება). ბუნებას აქვს საკმაო სილამაზე რომ წვეთ-წვეთ გადაგისხათ მოწიწება და გაოცება, მოგცეთ მამაცობა და შთაგაგონოთ ენთუზიაზმი და აგავსოთ თქვენ სიხარულით! ეს არის ცრუ ვაირაგიას (არა-მიბმულობის) ტიპი თვალების დახუჭვა ყველა სილამაზეზე, სიუხვეზე, მოწყალებაზე რომელსაც თქვენ იღებთ დედა ბუნებიდან და სირბილი დარდებში, დატირებით თქვენი ბედის. იყავით მადლიერნი უფლის მიმართ თქვენთვის მოცემული შანსისთვის სხვების და საკუთარი თავის მოსამსახურებლად, დასადასტურებლად მისი დიდების და წყალობის, და ყველას დასანახად როგორც ძმებად და დებად. ადამიანთა სათნოება არის ქვეყნის განძი; უფლის სახელის გახსენება არის ყველა სათნოების ძირი.
– ღმრთიური საუბარი, 23 ნოემბერი, 1960.
9.08.2015
ზოგიერთმა ადამიანმა შეიძლება დასცინოს ერთგულთა გალობას (ბჰაჯანებს) და უწოდოს მას უბრალო შოუ და გამოფენა, და ნაცვლად რეკომენდიროს მყუდრო მედიტირება საკურთხეველი ოთახის უხმაურო ნიშაში. მაგრამ გარეთ გამოსვლა და ბჰაჯანების გალობა სხვების კომპანიაში ეხმარება ეგოურობის აღმოფხვრას; ადამიანი არ არის შეშინებული, არც დარცხვენილი უფლის სახელის წარმოთქმით. ადამიანი შთაგონდება სხვების ერთგულებით; ადამიანთა კომპანია მონათესავე გრძნობებით ეხმარება პატარა თესლის სათუთად მოვლას დაცინვის სიცხით გადამწვრობისგან. ადამიანი გვის თავისი ოთახის იატაკს ცოცხით მაშინ როდესაც მას არავინ უმზერს; მაგრამ იგივე ქმედების კეთება როდესაც ხალხი ხედავს ამას მოითხოვს გარკვეულ ბატონობას ეგოზე. ჯაიადევა, გოურანგა, მიირა, პურანდარადასა, ტიაგარაჯა და მათი მსგავსნი მღეროდნენ თავიანთი გულებიდან უფალზე და იყვნენ მღელვარე ფიქრებით უფალზე, იმიტომ რომ მათ ჰქონდათ სიყვარული ღმერთისადმი ასეთი სუფთა და უძლეველი ფორმით. უანგარო სიყვარული ავსებს თქვენს ჭკუას სიხარულით და იმედით.
– ღმრთიური საუბარი, 29 სექტემბერი, 1960.
10.08.2015
პრემა (სუფთა სიყვარული) არის შვილის ღმრთისმოსაობა როდესაც მიმართულია მშობლებისკენ, მეგობრობა როდესაც ის მიედინება მეგობრებისკენ, სიყვარული როდესაც ეს არის გრძნობა პარტნიორის მიმართ, პატივისცემა როდესაც ეს არის გამოხატული უფროსთა მიმართ და მიბმულობა როდესაც თქვენი ყურადღება მიპყრობილია შვილებისკენ. ბჰაკტი (ერთგულება) გავლენას ახდენს თქვენს მოქმედებებზე სამი ფორმით: პირველი, თქვენ აკეთებთ ზოგიერთ მოქმედებას შეგნებულად იმისთვის რომ გამოხატოთ თქვენი სიყვარული ან მისცეთ ფორმა პრემატათს რომელიც გაცოცხლებთ თქვენ; მეორე, თქვენ აკეთებთ მოქმედებებს როგორც მიძღვნილ შეთავაზებას უფლის დიდების ასამაღლებლად, მორჩილების თაყვანისცემის სულით, თითქოს თქვენ მსხვერპლად სწირავთ მის ტერფებთან ყველაფერს რაც თქვენ ხართ და ყველაფერს რის შემძლეც თქვენ ხართ; და მესამე, თქვენ აკეთებთ მოქმედებებს სავსეს სიყვარულით ყველას მიმართ, როგორც ნაწილს უბრალოდ თქვენი არსებობის, ავტომატურად, მოქმედების სურნელის დამრღვევი ძალადობის რაიმე შეფერილობის გარეშე. ერთ მიძღვნილ მოქმედებას მიჰყავს მთელი საქმიანობის მიძღვნად არსებობამდე; ანანდა რომელსაც თქვენ განცდით გაიძულებთ იგრძნოთ რომ თქვენი ძალისხმევა იყო საყურადღებო. ეს არის დასასრული, მიზანი და შთაგონება.
– სატია საი ამბობს, 29 სექტემბერი 1960.
11.08.2015
არასოდეს დანებდეთ სიზარმაცეს და უიმედობას. მოითმინეთ დანაკარგი და დარდი რადგან ეს ეხმარება თქვენი პიროვნების გამაგრებას. ალმასს პოულობთ ქანებში; თქვენ აფეთქებთ ძარღვს იქიდან ოქროს მისაღებად. მისდიეთ ზუსტად დიეტას რომელიც ექიმმა დაგაძალათ იმისთვის რომ წამალმა მოგცეთ საუკეთესო შედეგი. ბატარეა თქვენი ‘ავტომობილის’ იმუხტება როდესაც თქვენ ჩამოდიხართ პუტტაპარტში ან მაშინ როდესაც თქვენ მიდიხართ რომელიმე წმინდა ადგილზე. ან სულ ცოტა ეს უნდა იყოს მომლოცველობის მიზანი. დამუხტეთ თქვენი სულიერი ძალისხმევის ბატარეა და მაშინ, თქვენი სახლში დაბრუნების შემდეგ, არ დატოვოოთ თქვენი ავტომობილი უქმად. თუ თქვენ ამას აკეთებთ ბატარეები განიმუხტება; აიღეთ მანქანა და ამოძრავეთ; მაშინ ბატარეა დაიმუხტება თავისთავად. ასევე თუ თქვენ არ გააგრძელებთ წმინდა კომპანიას, კარგ დამოკიდებულებას, ბჰაჯანებს, და ღმერთის სახელის გამეორებას როგორც თქვენი ცხოვრების ნაწილს, ყველა ეს დამუხტვა გადაიქცევა დანაკარგად.
– ღმრთიური საუბარი, 25 ივნისი, 1960.
12.08.2015
არავინ არის უფლის სიყვარულის გარეთ. თვრამეტი წლის ბიჭს თხოვს დედა რომ წავიდეს სამზარეულოში, აიღოს თეფში, გადაიღოს თავისთვის ბრინჯი და კარი და შეჭამოს. დედა არ არის უგულო ან ბოროტი; მან იცის ბიჭის უნარები და ეპყრობა მას ისე როგორც ის უნდა იყოს მოპყრობილი. მეორე ვაჟს ის თან მიჰყვება სამზარეულოში ჯდება მასთან გვერდით და აძლევს მას საკვებს. მაგრამ ის სვამს მესამე ვაჟს თავის კალთაში და აჭმევს ბევრი სიმღერით იმისთვის რომ გახადოს პროცესი ბავშვისთვის სასიამოვნო. არ იფიქროთ რომ დედა არის მიკერძოებული; არა ის მხოლოდ იყენებს თავის ცოდნას თავისი შვილების უნარების შესახებ მათი პროგრესისთვის. ეს არის ბუნება დედობრივი სიყვარულის.
– ღმრთიური საუბარი, 29 სექტემბერი, 1960.
13.08.2015
თქვენ უნდა მიუძღვნათ თქვენი თავი დჰარმას (უბიწოებას) და ყოველთვის უნდა იყოთ ჩაბმული დჰარმაში. მაშინ თქვენ იცხოვრებთ სიმშვიდეში და მსოფლიო გაიხარებს მშვიდობით. არავის შეუძლია არც ნამდვილი სიმშვიდის მიღწევა, არც უფლის წყალობის მოპოვება რაიმე სხვა საშუალებით უბიწოების გარდა. დჰარმა არის კაცობრიობის კეთილდღეობის საფუძველი; ეს არის მხოლოდ უცვლელი ჭეშმარიტება ყველა დროის. როდესაც დჰარმა ვერ ახერხებს ადამიანის სიცოცხლის ტრანსფორმირებას, მსოფლიო იტანჯება ტკივილით, აგონიით და შიშით, ნაწამებია ბობოქარი რევოლუციებით. როდესაც დჰარმას ბრწყინვალება ვერ ახერხებს ადამიანთა ურთიერთობების განათებას, ადამიანები ეხვევიან დარდის სუდარაში. ყველა რელიგია და წერილი ვრცლად გადმოსცემს დჰარმას და გასაგონად აცხადებს დჰარმას დიდებას. დჰარმული მოქმედების ნაკადი არასდროს არ უნდა დაშრეს; როდესაც ის ცივდება წყალი წყვეტს დინებას, კატასტროფა უდაოა. ღმერთი არის დჰარმას ხორცშესხმა; მისი წყალობა მოიპოვება დჰარმით.
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 1.
14.08.2015
ბედნიერება რომელსაც ადამიანი იღებს სათნოებიდან არის ბევრად უფრო აღმატებული ბედნიერებაზე რომელსაც ჩვენ ვიღებთ სიმდიდრის მფლობელობით. საუბედუროდ განათლებული ახალგაზრდობა ესწრაფვის სიმდიდრეს, ფიზიკურ ძალას და მეგობრობას. მაგრამ ამ ყველაფერს აქვს პატარა ფასეულობა ხასიათის სიმდიდრის გარეშე. კაცისთვის ან ქალისთვის ხასიათი არის ძირითადი. თუ ადამიანი განიცდის ხასიათის ნაკლებობას, ის ხდება სუსტი ყველა სხვა შემთხვევაში. იმ დღეთა ადამიანები ისწრაფოდნენ კეთილშობილური ხასიათებისკენ. ისინი მზად იყვნენ უარი ეთქვათ თავიანთ სიცოცხლეზე სამართლიანობის მიზეზით. ქალები ცდილობდნენ თავიანთი ქმრების ღირსების დაცვას. პიროვნების ძალა დევს მის ხასიათში, არა სიმდიდრეში რომელსაც ადამიანი გამოიმუშავებს. სათნოდ ცხოვრების გასატარებლად ადამიანი მზად უნდა იყოს ნებისმიერ სირთულესთან პირისპირ შეხვედრისთვის. ქვეყანა არის მძიმე მდგომარეობაში ხასიათის მქონე კაცების და ქალების არ არსებობის გამო. მატერიალური სიმდიდრე არ არის ის რაც ჩვენ გვჭირდება დღეს. ჩვენ გვჭირდება სათნოების სიმდიდრის გამომუშავება.
– ღმრთიური საუბარი, 19 ნოემბერი, 2002.
15.08.2015
რა არის ნაგულისხმევი დჰარმაში? რა არის მისი არსი? შეუძლიათ ჩვეულებრივ ადამიანებს გაატარონ ბედნიერი ცხოვრება და იცოცხლონ დიდხანს თუ ისინი გამოიჩენენ დჰარმას ერთგულებას? ეს ეჭვები აბნევს ადამიანების ჭკუას მათი ბუნებრივი გამოკვების განმავლობაში. მათი გადაჭრა არის აუცილებელი, გადაუდებელიც. როგორც კი სიტყვა დჰარმას ახსენებენ, ადამიანები უკავშირებენ მას მოწყალების გაცემას, საკვების მიწოდებას, მომლოცველთა შეფარებას, ერთგულებას ტრადიციული პროფესიის ან ხელობის, კანონმორჩილების ბუნებას, გარჩევას სწორსა და არასწორს შორის, ადამიანის თანდაყოლილი ბუნების მიდევნას მისი საკუთარი ჭკუის ახირებების ზემოთ, სიამოვნების მიღებას მისი სანუკვარი სურვილებიდან და ა.შ. რასაკვირველია, დიდი ხანია მას შემდეგ რაც დჰარმას სუფთა სახე შეილახა ამოუცნობობამდე. ახლა, ვის შეუძლია განკურნოს ამჟამინდელი სიბრმავე? ყველა თქვენგანს! ყველაფერი რაც თქვენ გჭირდებათ რომ გააკეთოთ ეს არის შინაგანი მტრების ექვსჯერადი მხეცის მოკვლა, რომლებსაც მიჰყავხართ თქვენ კატასტროფისკენ ვნების, ბრაზის, სიხარბის, სიცრუის, სიამაყის და სიძულვილის მიზიდვით. მხოლოდ შემდეგ შეიძლება დჰარმა იყოს აღდგენილი.
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 1.
16.08.2015
განათლების და გონების მიუხედავად სულელ ადამიანს არ ეცოდინება მისი ჭეშმარიტი მე, და ბოროტად მოაზროვნე ადამიანი ვერ მოიცილებს ცოდვილ ხარისხებს. თანამედროვე განათლებას მიჰყავს მხოლოდ არგუმენტებთან, არა ჭეშმარიტ სიბრძნესთან. რა სარგებლობა აქვს ყოფითი განათლების შეძენას, თუ მას არ შეუძლია თქვენი მიყვანა უკვდავებასთან? შეიძინეთ ის ცოდნა რომელსაც შეუძლია თქვენი მიყვანა უკვდავებასთან. თანამედროვე განათლებას შეუძლია დაგეხმაროთ თქვენ მხოლოდ საცხოვრებელი სახსრების შესავსებად. ეს დანიშნულია მხოლოდ ცხოვრებისთვის და არა სიცოცხლისთვის. სინამდვილეში, ეს არის პასუხისმგებელი საზოგადოებაში ზნეობის ამჟამინდელ დაცემაზე. ძველ დროს, ადამიანებმა მისცეს ყველაზე მაღალი პრიორიტეტი ჭეშმარიტებას და უბიწოებას. ისინი განიხილავდნენ ღმრთიურ სიყვარულს როგორც თვით მათ სიცოცხლეს. ბჰარატას ქალები მსხვერპლად სწირავდნენ თავიანთ სიცოცხლეს ჭეშმარიტების გულისთვის. ქალმა უნდა განავითაროს სათნოების სიმდიდრე და ასევე უნდა დაიცვას თავისი ქმრის და ოჯახის ღირსება. კაცსაც და ქალსაც უნდა ჰქონდეს კარგი ხასიათი. კარგი ხასიათის გარეშე, მთელი თქვენი სწავლა დაამტკიცებს უნაყოფობას.
– ღმრთიური საუბარი, 19 ნოემბერი, 2002.
17.08.2015
ისინი ვინც იმორჩილებენ ეგოიზმს, იპყრობენ ეგოურ სურვილებს, სპობენ ადამიანის მხეცურ გრძნობებს და იმპულსებს, და უარს ამბობენ სხეულის თავის პიროვნებად მიჩნევის ბუნებრივ მიდრეკილებაზე, უეჭველად არიან დჰარმას გზაზე; მათ იციან რომ დჰარმას მიზანი არის ტალღის შერწყმა ოკეანეში! ყველა ყოფით საქმიანობაში თქვენ უნდა იყოთ ფრთხილი რომ არ შეურაცხყოთ წესიერება ან კარგი ბუნების კანონები; თქვენ არ უნდა ითამაშოთ შინაგანი ხმის კარნახის გაყალბებით, თქვენ უნდა იყოთ მზად ყოველ დროს სინდისის დიქტატის სათანადოდ პატივსაცემად; თქვენ თვალყური უნდა ადევნოთ თქვენს ნაბიჯებს იმის დასანახად ხომ არ ხართ თქვენ კიდევ ვინმე სხვის გზაზე, თქვენ უნდა იყოთ ყოველთვის ფხიზლად რომ აღმოაჩინოთ ჭეშმარიტება ამ ყველა მბრწყინავი მრავალფეროვნების უკან. ეს არის თქვენი მოვალეობა, თქვენი დჰარმა. ჯნანას მოკაშკაშე ცეცხლი, რომელიც გარწმუნებთ თქვენ რომ ეს ყველაფერი არის ბრაჰმანი (სარვამ ქალვიდამ ბრაჰმა) ნაცრად გაანადგურებს თქვენი ეგოიზმის და ყოფითი მიბმულობის ყველა კვალს.
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 1.
18.07.2015
თქვენ კარგავთ დიდ დროს უაზრო საქმიანობაში. დროის დაკარგვა არის სიცოცხლის დაკარგვა. ჩვენი წინაპრები არ კარგავდნენ ერთ წუთსაც კი. ისინი განიხილავდნენ ღმერთს როგორც დროის განხორციელებას და ქებას ასხამდნენ მას ასე: კალაია ნამაჰ, კალა კალააია ნამაჰ, კალაათიითაია ნამაჰ, კალანიიამითაია ნამაჰ (მიემშვიდობეთ დროის განხორციელებას, მას ვინც არის დროს მპყრობელი, მას ვინც აღემატება დროს და მას ვინც მბრძანებლობს დროს). თქვენ რატომ დაივიწყეთ ჭეშმარიტება რომ დრო არის ნამდვილად ღმერთი? თქვენ მოუთმენლად ელოდებით კვირას იმის ფიქრით რომ თქვენ შეგეძლებათ დასვენება და დატკბობა. სინამდვილეში, თქვენ უნდა ნაღვლობდეთ რომ თქვენ გკარგავთ დროს კვირას რაიმე სამუშაოს კეთების გარეშე. თქვენ უნდა გამოიყენოთ თქვენი დრო სათანადოდ. თუ თქვენ არ გაქვთ საკეთებელი რაიმე სამუშაო, შეუდექით სოციალურ მსახურებას. დაეხმარეთ თქვენს ახლობელ ადამიანებს. სიცოცხლე ხდება მრავალმნიშვნელოვანი მხოლოდ მაშინ როდესაც თქვენ დროს სწორად იყენებთ.
– ღმრთიური საუბარი, 19 ნოემბერი, 2002.
19.08.2015
“მსხვერპლად შესწირეთ უმეცრება (აჯნანა) და ეგო (აჰამკარა) სიბრძნის (ჯნანას) საკურთხეველზე, და დააბინავეთ უბიწოება (დჰარმა) მასში” – ეს არის წერილების გზავნილი. ყოველი ცალკეული უანგარო მოქმედება, რომელიც ამზადებს ნიადაგს სულის შესარწყმელად ზესულთან, რომელიც აფართოებს ხედვას ღმრთიურისკენ იმანენტურად ყველგან, არის უბიწო მოქმედება. თითოეული ასეთი მოქმედება არის პაწაწინა ნაკადული, რომელიც ადიდებს სიწმინდის მდინარეს მისწრაფებულს ღმრთიურების ცოდნის ზღვისკენ. თქვენი მოქმედება და საქმიანობა მთლიანად არის რიტუალი სამყაროს შემავსებელი პარამატმას თაყვანისცემაში. რაც კი სრულდება მიძღვნის და დანებების დამოკიდებულებით არის კომპონენტი დჰარმას, რომელსაც მიჰყავს გაცნობიერებამდე. ძველი ბჰარატიას (ინდოელების) ცხოვრების წესის სტრატეგია მიმართულია ყოველი მომენტის და სიტყვის, აზრის და საქმის კურთხევაზე ნაბიჯად ღმრთიურების გაცნობიერებისკენ.
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 1.
20.08.2015
თქვენ არ ხართ საზიზღარი არსება დაბადებული ტალახში ამოსვრილად ან ცოდვაში, გაჭირვებით უღიმღამო არსებობისთვის და სამუდამოდ ჩასაფერფლად. თქვენ ხართ უკვდავი და მარადიული. ამიტომ როდესაც ზარი დარეკავს უპასუხეთ მთელი გულით. ღმრთიურების პრინციპი უნდა იყოს განცდილი რადგან ეს არის გამოხატვის და ახსნის მიღმა. სიმდიდრე, სისრულე და სიღრმე ამ განცდის ვერასოდეს გადმოიცემა სიტყვებით. თქვენ უნდა გრძნობდეთ რომ ამ განცდის მიღწევა ეს არის თქვენი უმაღლესი დანიშნულება. თქვენ ხართ ნარევი დეჰას და დევას – მოკვდავის და უკვდავის. გათავისუფლება ნიშნავს დარდის შეჩერებას და სიხარულის შეძენას. ყველაფერი რაც თქვენ უნდა გააკეთოთ არის მთელი თქვენი ტვირთის განთავსება ღმერთზე. ის გაგხდით თქვენ უზრუნველს და უდარდელს. მაშინ თქვენ მიიღებთ ყველაფერს როგორც თქვენი საყვარელი უფლის ღმრთიურ თამაშს და იცხოვრებთ ნეტარებაში ზუსტად როგორც ის არის, როდესაც მისი გეგმები ხორციელდება!
– ღმრთიური საუბარი, 11 თებერვალი, 1964.
21.08.15
მშვენიერი მინდვრები და ტყეები ველურდება უყურადღებობით და მალე გადაიქცევა ძნელად საცნობ ბუჩქნარებად და ეკლიან ჯუნგლებად; ლამაზი ხეები იჩეხება გაუმაძღარი კაცების მიერ და ლანდშაფტის ფორმა იცვლება. დროის მსვლელობასთან ერთად ადამიანები ეჩვევიან ნივთების ახალ მდგომარეობას. ეს მოხდა დჰარმაშიც ასევე. არაკომპეტენტური ინტელექტით არასწორად გაგებით, აღვირახსნილი გრძნობებით და ჭუჭყიანი განსჯით, წერილები იყო უხეშად აზრშეცვლილი და მათი დიდება მძიმედ დაშავდა. როგორც წვიმის წვეთები სუფთა ლურჯი ციდან იღებს ფერს და ჭუჭყიანდება როდესაც ესენი ეცემა ნიადაგზე, დაუჭუჭყიანებელი გზავნილი ძველი ბრძენების, მათი ბრწყინვალე საქმეების მაგალითი, და ნათელი განზრახვები მათი საქმეების უკან, უკულტურო თარჯიმნებისა და მეცნიერების მიერ მთლიანად შეტრიალებულია ორიგინალური სიდიადის უგვანო კარიკატურულ გამოსახვაში. აქედან გამომდინარე ყოველი თქვენგანი თავად უნდა გაეცნოს დჰარმას კონტურებს ვრცლად გადმოცემულს ვედებში, სასთრებსა და პურანებში.
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 1.
22.08.2015
ნაბიჯ-ნაბიჯ, თქვენ მიაღწევთ გზის დასასრულს. ერთი მეორის მომდევნო კარგი მოქმედება მიგიყვანთ ჩვევასთან. მოსმენა, ბევრჯერ თქვენ გაძლევთ მოქმედების ბიძგს. გადაწყვიტეთ მოქმედება, დაკავება მხოლოდ კარგი კომპანიით, კითხვა მხოლოდ კარგი წიგნების, და უფლის სახელის ხსენების (ნაამასმარანას) ჩვევის ფორმირება, მაშინ უმეცრება გაქრება ავტომატურად. ღმრთიური ნეტარება რომელიც ამოჩქეფს თქვენში ანანდა სვარუპას (ნეტარების განსახიერების) განჭვრეტით გარეთ გამოყრის ყველა დარდს და საწუხარს. განავითარეთ ნეტარება და სიხარული, მაშინ ცუდი იმპულსები და მიდრეკილებები გაქრება, რადგან ესენი ვერ მიიღებს რაიმე საყრდენს გულში. იარეთ წინ სინათლისკენ და ჩრდილი დაეცემა უკან; თქვენ მიდიხართ მისგან დაშორების მიმართულებით და თქვენ მისდევთ თქვენს საკუთარ ჩრდილს. წადით ყოველ მომენტში ერთი ნაბიჯით ახლოს უფალისაკენ, და მაშინ ჩრდილი მაია (ილუზია) დაეცემა უკან და ვერ მოგატყუებთ თქვენ ვერაფერში. იყავით მყარი, იყავით მტკიცე.
– ღმრთიური საუბარი, 11 თებერვალი, 1964.
23.08.2015
უფალ შივას ტაძარში ყოფნისას არავინ არ უნდა გაიაროს ხარსა (ნანდის) და ლინგამს შორის – ე.ი. ჯივას (ინდივიდუალურ სულსა) და უფალ შივას შორის; ვინაიდან ისინი ირწყმებიან ერთში. შივა უნდა დაინახოთ ნანდის ორ რქას შორის, ასეა ნათქვამი. როდესაც კითხულობენ ამ პროცედურის მიზეზს ხალხი პასუხობს, “ისე, ეს არის ლინგამის დათვალიერების ყველაზე წმინდა მეთოდი”. მაგრამ შინაგანი მნიშვნელობა ასეთია, ‘თქვენ უნდა დაინახოთ შივა ჯივაში’ – პაშუ (ცხოველი) და პაშუპატი (ყველა ცოცხალი არსების უფალი) არის ერთი: ნანდი და ისვარა ხდება ნანდისვარა. როდესაც მონობაშია, ეს არის ნანდი; როდესაც შეზღუდვა იხსნება, ის არის ისვარა – ნანდისვარა! ამ კავშირს მინიჭებული აქვს უფლება პატივისცემაზე. როდესაც პაშუ არის შეთავაზებული პაშუპატიზე, და მათი გაცალკევებული იდენტურობა არის უარყოფილი, ეს არის ჭეშმარიტი იაჯნა (მსხვერპლი). დღეს ეს სიმბოლური ქმედებები შეიცვალა ამოუცნობადობამდე. დღევანდელი პრაქტიკები და გუშინდელი პრინციპები შორს არის ერთმანეთისგან – საერო ცხოვრების უმცირესი დეტალი შთაგონებული უნდა იყოს სულიერი შესრულებით.
– ღმრთიური საუბარი, 11 თებერვალი, 1964.
24.08.2015
მე მოვედი თქვენი რეფორმირებისთვის; მე არ დაგტოვებთ თქვენ მანამ სანამ ამას არ გავაკეთებ. მაშინაც კი თუ თქვენ გაიქცევით იქამდე სანამ მე ამას გავაკეთებ, არ იფიქროთ რომ თქვენ შეძლებთ ჩემგან თავის დაღწევას; მე დაგიჭერთ თქვენ. მე არ შევწუხდები თუ თქვენ მიმატოვებთ მე, ვინაიდან მე არ ვწუხვარ იმაზე რომ აქ იყოს დიდი შეკრება! ვინ მისცა ხელნაწერი მოსაწვევი თითოეულ აქ დამსწრეს? ადამიანები მოდიან თავისთავად, ათასობით – რომ შემიერთდნენ მე! მე ვარ მიუბმელი. მე ვარ მიბმული მხოლოდ ამოცანაზე. მაგრამ დარწმუნებული იყავით ერთ რამეში. თქვენ მოხვალთ თუ არ მოხვალთ ჩემთან, თქვენ ყველა ხართ ჩემში. მე მაქვს ათასი დედის სიყვარული. მე მიყვარს თითოეული თქვენგანი და გიცავთ თქვენ ყოველთვის. როცა კი მე გაჩვენებთ გაბრაზებას, გახსოვდეთ, ეს არის მხოლოდ სიყვარული სხვა ფორმაში. მე არ მაქვს იოტისოდენა ბრაზიც კი ჩემში. მე გამოვთქვამ ჩემს იმედგაცრუებას მაშინ როდესაც თქვენ არ აკეთებთ იმ ფორმით როგორც მე ველოდები.
– ღმრთიური საუბარი, 11 თებერვალი, 1964.
25.08.2015
ზოგიერთმა თქვენგანმა შეიძლება იფიქროს, “როგორ შეუძლია დჰარმას, რომელიც აყენებს შეზღუდვებს აზრებსა და სიტყვებზე, და არეგულირებს და აკონტროლებს, გახადოს ადამიანი თავისუფალი?” თავისუფლება არის სახელი რომელსაც თქვენ აძლევთ გარკვეული ტიპის მონობას. ნამდვილი თავისუფლება მიიღწევა მხოლოდ მაშინ როდესაც ილუზია არ ესწრება, მაშინ როდესაც არ არსებობს არც სხეულთან და გრძნობებთან იდენტიფიცირება და არც საგნობრივი მსოფლიოს მონობა. ადამიანები რომლებიც გაიქცნენ ამ მონობიდან და მიაღწიეს თავისუფლებას ნამდვილი გრძნობით არიან ძალიან ცოტა. მონობა დევს ყოველ მოქმედებაში შესრულებულში სხეულის ცნობიერებით როგორც მე, ვინაიდან ადამიანი იმ დროს არის გრძნობების სათამაშო. მხოლოდ ისინი ვინც გაექცნენ ამ ხვედრს არიან თავისუფლები; ეს ‘თავისუფლება’ არის იდეალური მდგომარეობა რასთანაც დჰარმას მიჰყავს. ჭკუაში მუდმივად ამ მდგომარეობით, თუ თქვენ დაკავებული ხართ ცხოვრებისეული მოქმედებებით, მაშინ თქვენ გახდებით თავისუფალი პიროვნება (მუკტა-პურუშა) ამ ცხოვრებაში.
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 2.
26.08.2015
სამყარო არის საუკეთესო უნივერსიტეტი; ბუნება არის თქვენი საუკეთესო მასწავლებელი. დაკვირვებული ჭკუით თქვენ შეგიძლიათ ისწავლოთ ბევრი გაკვეთილი მდინარეებიდან და მთებიდან, ფრინველებიდან და ნადირებიდან, ვარსკვლავებიდან და ყვავილებიდან და ხეებიდან. ხეები სთავაზობს გრილ ჩრდილს ყველას ვინც ეძებს მას; ესენი უარს არ ეუბნება ვინმეს კასტის, აღმსარებლობის და ფერის საფუძველზე. ესენი სთავაზობს თავის ნაყოფს ყველას სოციალური და ეკონომიკური სტატუსიდან დამოუკიდებლად. აყვავება უნდა იყოს მიმშვიდობებული მაგრამ მარტო ეს არ არის საკმარისი. აყვავება განაწილების ნების გარეშე ეს იქნება მხოლოდ შიშისა და მღელვარების მაგვარი. ადამიანის არსება არის ნარევი ცხოველის, ადამიანის და ღმრთიურის მახასიათებლების. სიყვარული, თანაგრძნობა, თავმდაბლობა და მოწყალება – ეს ყველა არის ღმრთიური. ადამიანმა უნდა ჩაინერგოს ეს იმისთვის რომ იყოს მშვიდად თავისთავთან და სხვებთან. ეს სულიერი ხარისხები არის თქვენი ნამდვილი სიცოცხლის მხსნელები; ესენი აგამაღლებთ თქვენ ადამიანის არსებიდან ღმრთიურებამდე.
– ღმრთიური საუბარი, 21 ივნისი, 1979.
27.08.2015
გურუები (მოძღვრები) წარსულში ასწავლიდნენ მხოლოდ გამოცდილებიდან; მათ უყვარდათ მათი მოსწავლეები და ცდილობდნენ მათი ნაკლების და სუსტი მხარეების გამოსწორებას, ამიტომ ატარებდნენ მათი სტუდენტები ბედნიერ და სასარგებლო სიცოცხლეს. როდესაც მოსწავლეები დასასრულს ტოვებდნენ გურუს სახლს, ის მოუწოდებდა მათ მიჰყოლოდნენ ორი სახელმძღვანელოს (სასტრას) მითითებებს, რომელიც არის სიცოცხლისთვის ისევე აუცილებელი როგორც ორი თვალი (ნეტრა) –ელაპარაკათ სიმართლე; ევლოთ უბიწოების გზაზე (სატიამ ვადა, დჰარმამ ჩარა). გურუს ჰქონდა რწმენა რომ მოსწავლე (შიშია) აიღებს რჩევას გულში, რადგან ის თვითონ იყო მათი მნიშვნელობისა და კანონიერების ცოცხალი დამამტკიცებელი საბუთი. გურუ ყოველთვის დიდად ზრუნავს მოსწავლეების გულებიდან ცუდი ჩვევებისა და მიდრეკილებების სარეველების ამოგლეჯაზე, და მასში სიყვარულის თესლის დათესვაზე. ის დაჟინებით მოითხოვს სულიერ დისციპლინას (სადჰანას) მოსწავლეების ჭკუის გასაწმენდად და მათთვის ყველა სახის ცდუნებების გადასალახად საკმარისი ძალის მისაცემად. მხოლოდ სათნოება და ხასიათი წარმოაჩენს ჭეშმარიტად განათლებულ ადამიანს.
– ღმრთიური საუბარი, 21 ივნისი, 1979..
28.08.2015
როდესაც თქვენ ჭამთ ბანანს, თქვენ ჯერ უნდა მოაცილოთ ქერქი; ამგვარად არის ეს სხვა ხილის შემთხვევაშიც იქნება ეს მანგო თუ ფორთოხალი. ტკბილი შიგთავსი მიღწეული იქნება მწარე ქერქის მოხსნის შემდეგ. იმპერატორ ბალის მისაღებად და საყოველთაოდ აღიარებისთვის ღმერთის მიერ, ეგოურობისა და ძლიერების მანიის მწარე საფარველი უნდა ყოფილიყო მოცილებული. უმეცრება, მაია (ცდომილება), ილუზია, სიამაყე და ა.შ. არის ქერქის კომპონენტები. ონამის დღესასწაული მოდის და მიდის, მაგრამ თქვენ არ უახლოვდებით ღმერთს. ეს იმიტომ რომ იმ დროს როდესაც ონამს მთლიანად მიემშვიდობებით და იღებთ სიამოვნებას, დიდსულოვნება, განდგომა, სიყვარული და მსახურების სული არ არის მიცემული თანაბრად გულწრფელი მიმშვიდობებით. მიიღეთ ეს როგორც ონამის გზავნილი – ესწრაფეთ გამომჟღავნებისკენ, ჩაინერგეთ და გამოხატეთ სიყვარული, აღკვეთეთ სიამაყე და ეგოურობა, ისე რომ თქვენ მოიპოვოთ უფლის წყალობა.
– ღმრთიური საუბარი, 30 აგვისტო 1974.
29.08.2015
ჭეშმარიტება (სატია) ინარჩუნებს კოსმოსს, სათნოება (დჰარმა) იცავს და ხელს უწყობს კაცობრიობის მშვიდობას. ყველა საქმიანობა შთაგონებული უნდა იყოს სატიას და დჰარმას იდეალებით. დჰარმა არასოდეს შთააგონებს დაცემას; მხოლოდ მისი პრაქტიკა ეცემა. ამიტომ ღმრთიურ ინკარნირებას აქვს ადგილი დჰარმაში რწმენის აღსადგენად, მისი პრაქტიკის გამოსაცოცხლებლად და იმის საჩვენებლად რომ დჰარმა ჩუქნის მშვიდობას, სიხარულს და აყვავებას. თუ დჰარმა არის იგნორირებული, იგი შეადგენს მკრეხელობას, რადგან დჰარმა არის ღმერთი და ღმერთი არის უბიწოება (დჰარმა). ადამიანები ხედავენ ღმერთს სურათში, ხატში ან თაბაშირის ფიგურაში მაგრამ სინამდვილეში ღმერთი არის უფრო მეტად გაცხადებული უბიწო საქმიანობაში (დჰარმაში). ვინმემ შეიძლება დახარჯოს უზომო თანხები მომლოცველობის და რიტუალებისა და ცერემონიებისთვის მაგრამ ეს ვერ მიიყვანს მას სადმე ახლოს ღმერთთან. რა სარგებლობა შეიძლება გამოიმუშაოს ადამიანმა სულიერ სფეროში თუ ის ადიდებს ღმერთს და ამავე დროს, შეურაცხყოფს და ზიანს აყენებს თავის ახლობელ ადამიანებს.
– ღმრთიური საუბარი, 21 ივნისი, 1979.
30.08.2015
როდესაც თქვენ არ განასხვავებთ ყოველი მოქმმედების პროცესს და მიზანს, და მიდიხართ მტკიცედ მათ საკეთებლად გაუგებრად, თქვენ ამცირებთ მათ სასაცილო გაქვავებულ რუტინამდე. ერთხელ პრაჰლადაც კი დააკვირდა, “რადგანაც ძნელია ეგოურობის მოსპობა, ადამიანები იღებენ პირუტყვი ცხოველების ალტარზე შეთავაზების ადვილ არჩევანს. ცხოველის მსხვერპლშეწირვა არის ინერციის ხარისხის (თამო გუნის) გამომჟღავნება; ეს არის მონობის გზა. ეგოურობის ცხოველის მსხვერპლშეწირვა არის უსუფთავესი მსხვერპლგაღება (სათვური იაჯნა) გათავისუფლების გზაზე ღმერთისკენ.” ამგვარად წარსულის უმაღლესი მიზანი (პარამაარტა) შეტრიალდა დღევანდელი დღეების სამასხარაო მიზნად (პაარამაარტად)! მსგავსად, ყველა უძველესი პრაქტიკა რომელიც ერთხელ იყო მნიშვნელობით სავსე, გაიზარდა ველურ უსახურობად. ახლა შეუძლებელია ხის ამოძირკვა ფესვებით და ახლის დარგვა. ამიტომ არსებული ხე უნდა მოწესრიგდეს და შეიწვრთნას სწორად გასაზრდელად. ყოველთვის გახსოვდეთ უმაღლესი მიზანი და არასოდეს გაცვალოთ ეს უდაბლესში.
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 1
31.08.2015
პრაქტიკული დჰარმა ან კარგი ყოფაქცევის წესები (აჩარა დჰარმა), მიეკუთვნება დროებითი მნიშვნელობის მქონე საკითხებს რომლებიც ეხება ჩვენს პრობლემებს და ფიზიკურ საჭიროებებს, ჩვენს წარმავალ კავშირებს ობიექტურ სამყაროსთან. ნამდვილი ინსტრუმენტი ამ წესების, ადამიანის სხეული, არ არის პერმანენტული, ამიტომ როგორ შეიძლება წესები იყოს მარადიული? როგორ შეიძლება მათი ბუნება იყოს ჭეშმარიტი? მარადიული ვერ იქნება გამოხატული გაქრობადით; სინათლე ვერ გამოვლინდება სიბნელიდან. მარადიული წარმოიქმნება მხოლოდ მარადიულიდან; ჭეშმარიტება გამოსხივდება მხოლოდ ჭეშმარიტებიდან. აქედან გამომდინარე მისდიეთ მიწიერ საქმიანობასთან და ყოველდღიურ ცხოვრებასთან დაკავშირებულ დჰარმას ობიექტურ კოდექსებს, ათმა-დჰარმას შინაგანი საფუძვლის სრული ცოდნით და შეგნებით. მხოლოდ შემდეგ შეიძლება შინაგანმა და გარეგანმა ბიძგებმა ითანამშრომლოს და მოგცეთ ჰარმონიული პროგრესის ნაყოფი. თუ თქვენს ყოველდღიურ არაძირითად საქმიანობაში თქვენ გადმოსცემთ მარადიულ დჰარმას სიყვარულით სავსე ქმედებებში, მაშინ თქვენი ვალდებულება შინაგან სინამდვილეზე, ათმა-დჰარმა, არის ასევე შესრულებული. ყოველთვის ააგეთ თქვენი ცხოვრება ათმიურ საფუძველზე; შემდეგ, თქვენი სულიერი პროგრესი იქნება გარანტირებული.
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 2.

ბაბა