თებერვალი

1.02.22.
განათლება არ უნდა იყოს გაგებული როგორც ცარიელი ტომრის შევსების და მისი შიგთავსის დაცლის პროცესი, ტომრის კვლავ ცარიელად ქცევა. ეს არ არის თავი, რომელიც უნდა შეივსოს განათლების გზით. ეს არის გული რომელიც უნდა გაიწმინდოს, გაფართოვდეს და განათდეს. განათლება არის “სიცოცხლისთვის” და არა “ცხოვრებისთვის”. განათლებული ადამიანის ნიშანი არის თავმდაბლობა რომ მან იცის ცოტა უზარმაზარი უცნობის შესახებ რაც ჯერ კიდევ დარჩა შესასწავლი. განათლებულმა კაცმა უნდა გააცნობიეროს რომ მას აქვს უფრო მეტი ვალდებულებები ვიდრე პრივილეგიები, და მეტი მოვალეობები ვიდრე უფლებები. ის უნდა ემსახუროს საზოგადოებას რომელშიც ის იმყოფება და იმ მემკვიდრეობას რაც მას გადაეცა მისი წინაპრების მიერ. მისთვის უნდა იყოს სასიამოვნო მსახურება, და არა დომინირების სურვილი. რადგან მსახურება არის ღმრთაებრივი; მსახურება სიცოცხლეს ხდის ღირებულს. მსახურება მართლაც არის საუკეთესო საშუალება ადამიანის უნარების, ინტელექტის, ძალისა და რესურსების გამოსაყენებლად.
– ღმერთის საუბარი, 1973 წლის 1 აპრილი.
2.02.22.
მოქმედებები, რომლებიც აბამს მოიცავს ყველა საქმიანობას დაკავშირებულს გარე ობიექტებთან. ასეთ ქმედებებს ჩვეულებრივ მიმართავენ შედეგის სურვილით. ამ ლტოლვას შედეგებისთვის მიჰყავს ადამიანი „მე“-ს და „ჩემის“ ჭაობისკენ და ვნებისა და სიხარბის დემონისკენ. თუ ადამიანი ამ გზას გაუყვება, იქნება მოულოდნელი აალებები, როგორც მაშინ როცა გასუფთავებული კარაქი (ერბო) ისხმება სამსხვერპლო ცეცხლში! გრძნობის საგნებისთვის პრიორიტეტის მიცემა (ვიშაია) იგივეა, რაც შხამისთვის დიდი მნიშვნელობის მიცემა (ვიშა)! მაგრამ როდესაც დაკავებულია ამ საქმიანობებში და ამ გრძნობით ობიექტებში, თუ ადამიანს არ აქვს ინტერესი წარმოქმნებზე ან შედეგებზე, მაშინ არა მხოლოდ შეიძლება ადამიანმა გაიმარჯვოს “მე” და “ჩემი” გრძნობებზე, სიხარბესა და ვნებაზე, ის ასევე შეიძლება იყოს დაშორებული ყველა ასეთი თვისებისგან! ის არასდროს იქნება შეწუხებული ასეთი თვისებებით. განმათავისუფლებელი მოქმედება არის სუფთა, უნაკლო, უანგარო და ურყევი. მისი დამახასიათებელი არის მნიშვნელობა მიცემული მოქმედების იდეაზე მისგან ნაყოფის ყოველგვარი სურვილის გარეშე (ნიშკამა კარმა), როგორც დამუშავებულია გიტაში!
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 1.
3.02.22.
მას შემდეგ რაც თქვენი ხედვა გაუარესებულია ეჭვით, სიამაყით ან ცრურწმენით თქვენ ვერ ხედავთ ღმერთს, ვინც არის თქვენში ისევე როგორც თქვენს გარეთ. თქვენ მხურვალედ გსურთ ისეთი რამ, რაც არ არის; თქვენ უგულვებელყოფთ იმ საგანძურს რომელსაც თქვენ ფლობთ. თქვენ იფიცებით რომ ჩიტი არ გყავთ თქვენს ხელში; თქვენ იბრძვით ჩიტებისთვის, რომლებიც თქვენ გჯერათ, გელოდებათ თქვენ ბუჩქებში. ჩიტი ბუჩქში არის მხოლოდ გამოსახულება ჩიტის რომელიც თქვენ გყავთ თქვენს ხელში მაგრამ თქვენ ხართ ამ ჭეშმარიტების არმცოდნე. თქვენ გაქვთ რწმენა გრძნობებსა და ცოდნაში რითაც ესები გამარაგებენ; თქვენ გაქვთ რწმენა თქვენი ჭკუის წარმოდგენებსა და ფანტაზიებში; თქვენ გაქვთ რწმენა თქვენი მოსაზრებების დასკვნებში; მაგრამ თქვენ არ გაქვთ რწმენა ღმერთში ვინც არ შეიძლება იყოს შებოჭილი ან ნაპოვნი ამით. ამგვარად, თქვენ გეშინიათ, თქვენ დარდობთ, თქვენ ეჭვობთ! გქონდეთ „ღმერთზე ფიქრის“ ფარდა მთლიანად თქვენს ირგვლივ; მაშინ, სურვილისა და უნდობლობის მომაკვდინებელი კოღოები ვერ დაგაშავებენ თქვენ. ეს ფარდა მოგანიჭებთ ჯანმრთელობას თქვენი დაავადებისგან შეუვალობის წყალობით. თქვენ გექნებათ შეუწუხებელი სიმსუბუქე, რამეთი რისგანაც იდარდებთ, რამეთი რისგანაც შეშინდებით.
– ღმერთის საუბარი, 1973 წლის 4 აპრილი.
4.02.22.
ნიშკამა კარმას (შედეგების მოსურვების გარეშე მოქმედებების შესრულების) დისციპლინის პრაქტიკა მოიცავს ჭეშმარიტების, უბიწოების, მშვიდობისა და სიყვარულის განვითარებას. იმ დროს როდესაც ამ გზაზე იმყოფება, თუ ადამიანი უფლის სახელის გახსენების დისციპლინასაც იღებს, არის კიდევ რამე რასაც შეუძლია უფრო მეტი სიხარულისა და ნეტარების მინიჭება? ეს მისცემს გადავსებულ კმაყოფილებას. თუ ვინმე ამ წმინდა გზას მიუყვება, თავად უფალი მისცემს ყველაფერს რაც საჭიროა, ყველაფერს რასაც დაიმსახურებს და ყველაფერს რაც მისცემს ჭკუის სიმშვიდეს. შესთავაზეთ უფალს ყველაფერი შედეგის რამე სურვილის გარეშე; ეს მართლაც სრულ სიხარულს მოგანიჭებთ და სინამდვილეში ყველაზე ადვილია. იმ დროს როდესაც ძალიან რთულია ტყუილის თქმა და დჰარმას წინააღმდეგ მოქმედება, ძალიან ადვილია სიმართლის წარმოთქმა და დჰარმას გზაზე სიარული. ძალიან სასიამოვნო ამოცანაა რამეზე ლაპარაკი ისე როგორც ის არის; ადამიანს არ სჭირდება მასზე ფიქრში წამის ხარჯვა. ასე რომ, ნაცვლად მიდევნის გრძნობიერ მოქმედებებზე, რომლებსაც შემოაქვს ყველა ეს უსიამოვნება და სირთულე, მიჰყევით მოქმედებებს, რომლებიც ათავისუფლებს – ათმური ნეტარების გზას (ათმა-ანანდა მარგას), რომელიც არის ჭეშმარიტი, საუკუნო და წმინდა.
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 1.
5.02.22.
ღმერთი არის როგორც სიხარულის ასევე მწუხარების შემქმნელი. მისი ნების გარეშე ვერც ერთი ბალახი ვერ ირხევა ქარში! თუ ეს ჭეშმარიტება მტკიცედ არის დამკვიდრებული გულში, ადამიანს შეუძლია მიიღოს განთავისუფლების უნიკალური ნეტარება. ღმერთი გვაძლევს ყველაფერს; რასაც ჩვენ ვიღებთ არის მისი წყალობა. თქვენ არ გაქვთ უფლება განსაჯოთ რასაც თქვენ იღებთ კარგია თუ ცუდი. იმისათვის რომ ღმერთი ასე მყარად იყოს დაყენებული თქვენში, კერპების ან სურათების თაყვანისცემა, მის დიდებაზე მედიტირება, მისი სახელის წარმოთქმა და ა.შ. ეს ყველაფერი სასარგებლოა როგორც წინასწარი სადჰანა. მე არ ვიტყვი რომ ტაძრები ან თაყვანისცემის სახლები, საკურთხევლები და სალოცავები, სადაც ღმერთს ევედრებიან და თაყვანს სცემენ არ არის საჭირო. ასოების შესწავლებამდე, ილუსტრაციები ანბანებში არის აუცილებელი. ასო A ისწავლება მის ზემოთ დაბეჭდილი ვაშლის გამოსახულებასთან ერთად. ამის გამო, თქვენ არ შეიძლება იძლებული იყოთ გაიხსენოთ ეს კონკრეტული ვაშლი, როდესაც ფიქრობთ “A”-ზე!
– ღმერთის საუბარი, 1973 წლის 4 აპრილი.
6.02.22.
ჭკუა უნდა იყოს ფოკუსირებული ერთი მიმართულებით. ადამიანებმა უნდა იარონ მტკიცედ, გამოიყენონ მთელი თავიანთი ძალისხმევა იმ სამიზნის დამიზნებისა და მიღწევისთვის რაც მათ თავის წინაშე დაისახეს. თუ ეს კეთდება, ვერანაირი ძალა მათ უკან დახევას ვერ შეძლებს; მათ შეუძლიათ მიაღწიონ მათ კუთვნილ პოზიციას. ჩაძირეთ გზააბნეული ჭკუა, რომელიც ყოველმხრივ გარბის, უფლის სახელის ჭვრეტაში; ეფექტი იქნება მზის სხივების კონცენტრირების მსგავსი გამადიდებელი შუშის მეშვეობით. მიმოფანტული სხივები ავითარებს ალის მწველ და მშთანთქმელ ძალას. ასევე, როდესაც ინტელექტის ტალღები და ჭკუის გრძნობები იძენს ერთმნიშვნელოვნებას ათმას შემაერთებელი ლინზების მეშვეობით, ესები ვლინდება როგორც უნივერსალური ღმრთაებრივი ბრწყინვალება, რომელსაც შეუძლია ბოროტების დაწვა და სიხარულის შუქის მოფენა. ყველას შეუძლია მიაღწიოს წარმატებას თავის პროფესიაში ან დაკავებაში მხოლოდ ერთმნიშვნელოვანი ყურადღებით. ყველაზე წვრილმან ამოცანებსაც კი სჭირდება კონცენტრირების ხარისხი მათ შესასრულებლად. მნიშვნელობა არ აქვს როგორი რთული შეიძლება იყოს პრობლემა, ყველაფერი თმობს მუდმივი მცდელობის წინაშე.
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 1.
7.02.22.
მიეჯაჭვეთ ღმერთზე. იგრძენით მისი ყოფნა, დატკბით მისი დიდებით. ნუ მიაყენებთ მას „იმედგაცრუებას“ ან „მწუხარებას“ ნებისმიერი მოქმედებით ან სიტყვით რომელსაც ის არ იწონებს. არ მისცეთ მას ოდნავი “წუხილი” ან “დარდი”. მას არავინ ჰყავს, მაგრამ თუ გიყვართ ის ღრმად როგორც თქვენი უფალი და სიყვარული თქვენ იზრუნებთ მასზე. ჯათაიუს ჰქონდა რამაზე აზრების განუწყვეტელი ნაკადი და ის დაჯილდოვდა რამას მიერ! რამა მივიდა მასთან ბოლო წუთებში და თვით შეასრულა მისი უკანასკნელი რიტუალები, მოვალეობა, რომელიც მან პირდაპირ ვერ შეასრულა თავისი მამისთვისაც კი! როდესაც კრიშნა დაბრუნდა დურიოდჰანას სამეფო კარიდან, მისი მისიის შემდეგ ძმები პანდავაების მშვიდობის გულისთვის, საჰადევამ უთხრა მას: „გვაპატიე ჩვენ, ოჰ უფალო, მე ვიცი ყალთაბანდები ყურადღებას არ მოგაქცევდნენ; მე სიამოვნებით შეგაჩერებდი მათ ბუნაგში წასვლაზე, მაგრამ შენ იყავი ისეთი კეთილი.” ღმერთი მოგემსახურებათ თქვენ; ის გადაგარჩენთ თქვენ და იქნება თქვენს გვერდით მარად იმ პირობით რომ თქვენ განივითარებთ თქვენს ხასიათს და გაიუმჯობესებთ თქვენს შიდა სირცეს ასე რომ მან შეძლოს არეკვლა მასში!
– ღმერთის საუბარი, 1967 წლის 14 იანვარი.
8.02.22.
ხალხი დაჯილდოებულია შეუზღუდავი ძალაუფლებით. არც ერთი ადამიანი არ არის ამის გარეშე! მაგრამ გზა აცდენილია როცა ადამიანმა ეს ჭეშმარიტება არ იცის. ამ ძალის ცნობიერების მოსაპოვებლად, ადამიანი უნდა შეუერთდეს წმიდათა კომპანიას, უნდა იბრძოლოს სულიერ პრაქტიკაში (სადჰანაში) და მან უნდა აპრაქტიკოს ღმრთიური სახელების გამეორება და მედიტირება. რა სარგებელი არის ეს, მაშინაც კი თუ თქვენ გაქვთ თითოეული პროდუქტი უხვად, მაგრამ არ იცით, როგორ მოამზადოთ ესები გემრიელ საკვებად? მსგავსად, ადამიანებს აქვთ ყველა საჭირო უზრუნველყოფა მათი კარგად ყოფნისა და წინსვლისთვის, მაგრამ ისინი მსუბუქად უგულვებელყოფენ მათ და ტოვებენ გამოუყენებლად, რადგან ისინი არიან უმეცარნი მათგან სარგებლობის მოტანის პროცესის შესახებ. ადამიანებმა უნდა ეძებონ დანახვა და გაგება უნივერსალური ძალის (შაკთის), ერთის მეორის გარეშე, რომელიც არის სახელისა და ფორმის ყველა მრავალფეროვანი გამოვლინების საფუძველი მსოფლიოში. ჭკუა მუდმივად მიფრინავს მხებზე. მედიტირება არის პროცესი რითაც ის იწვრთნება კონცენტრირების შეძენაზე.
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 1.
9.02.22.
დაე აღსრულდეს მისი ნება – ეს უნდა იყოს თქვენი სახელმძღვანელო. ჩოლას იმპერატორი ცდილობდა წვეოდა სრირანგამ გოპურამის ტაძარს, რომლის შესახებაც მას ბევრი სმენოდა. მან მოამზადა თავისი ეტლი და გაუდგა გზას ბევრჯერ ექვს თვეში; მაგრამ ყოველ ჯერზე განდეგილი ოხრის სამოსელში კრიალოსნით თავისი კისერის ირგვლივ და თავის თავზე გარსშემორტყმული ნათებით იჭერდა ეტლს. როდესაც იმპერატორი ჩადიოდა მის პატივსაცემად, ის აკავებდა მას საუბარში რომელიც იმდენად მომხიბვლელი იყო რომ ავიწყებდა მას მოგზაურობას და მის მიზანს. ერთ დღეს, როდესაც მან იგლოვა იმის გამო, რომ ვერ აივსო თავისი თვალები სრირანგამის დიდებით, უფალი გამოცხადდა მის წინაშე და უთხრა: “რატომ გლოვობ? მე ვარ მბრძანებელი, ვინც მოვედი შენთან ასე ხშირად როგორც შენ გაემგზავრე სრირანგამში; შემიცანი მე ყველაფერში, ეს არის ნამდვილი მლოცვარობა სრირანგამში.” მიიჩნიეთ ყველა ვისაც თქვენ ხვდებით როგორც სრირანგამის უფალი, თქვენი მბრძანებელი. აჩვენეთ დაუოკებელი სიყვარული ყველას მიმართ ვინც მოდის თქვენთან.
– ღმერთის საუბარი, 1967 წლის 14 იანვარი.
10.02.22.
უმაღლეს ათმაზე (პარამატმაზე) მედიტირების შედეგად, ჭკუა დაშორდება გრძნობის საგნებიდან და გრძნობიერი მსოფლიოსგან. სწორედ ამ დროს, გონებამ (ბუდჰიმ) უნდა დაამტკიცოს თავისი ავტორიტეტი და უბრძანოს ჭკუას, რომ არ უმასპინძლოს რამე გრძნობას, გარდა აზრების ძირითადი საფუძვლის შესახებ. როდესაც მისი ძირითადი ჭეშმარიტება ცნობილია, ჭკუა არ იქნება მოტყუებული წამიერით, მცდარითა და არანეტარით. ნაცვლად, ის კეთილად მიიღებს სიხარულის, ბედნიერებისა და ჭეშმარიტების აყვავებას და მასზე არ იმოქმედებს დარდი და მწუხარება. ადამიანის ცხოვრება იძენს ახალ ბრწყინვალებას როდესაც ის ვიზუალირებს და იგებს ნეტარებას უზენაესი რეალობის (სათჩიდანანდას) შეცნობაში ჭკუისა და ინტელექტის (მანასისა და ბუდჰის) მეშვეობით რაც არის განწმენდილი და გარდაქმნილი მედიტირებით. ნაყოფის გემო აშკარაა როცა მთელ ხილს შეჭამენ რამე ნაწილის დაუტოვებლად! ასევე, როდესაც მედიტირების გემოს აღმოაჩენს, ადამიანი უკუაგდებს ყველა ეჭვს და კამათს მასზე და სრულად დაკავდება ამით.
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 1.
11.02.22.
ოდესღაც იყო კაცი ვინც დაიქირავა ასაკოვანი სპილო საქორწინო პროცესიისთვის თავისი ქალიშვილის ქორწინების გამო. ცერემონიის შემდეგ, როცა პროცესია დაბრუნდა სახლში, პატარძალი პალანკინიდან ჩამოვიდა და სწორედ ამ დროს სპილო დავარდა და მოკვდა. სპილოს პატრონი შოკირებული იყო ამ ამბით; მან უარი თქვა ამის მიღებაზე გარდაუვალ უბედურებად. მან დაიჟინა რომ იდენტური ცხოველი დაებრუნებინათ მისთვის ცოცხალი. ის წავიდა ამ საკითხზე სასამართლოში. მოსამართლეს ჰქონდა თიხის ქოთნები კარსუკან რომელიც ხარბ მესაკუთრეს უნდა გაეხსნა, რომ გასულიყო. როცა მან გახსნა, მთელი ლოტი დაიმტვრა. მოსამართლე მოითხოვდა რომ მას სწორედ ის ქოთნები უნდა აღედგინა! ამგვარად გრძნობა ამოძრავდა იმ მოყვასის ტვინში. არ გქონდეთ ამ ტიპის სულელური ფანატიზმი; შეცვალეთ მისი სიმკაცრე პატარა დისკრიმინაციით. იყავით კეთილგონივრული, ყურადღებიანი, თანამგრძნობი და შემწყნარებლობით სავსე სხვა თვალსაზრისის მიმართ! გაიუმჯობესეთ თავი ამ საკითხებში დღითი დღე.
– ღმერთის საუბარი, 1967 წლის 14 იანვარი.
12.02.22.
მედიტირება უნდა შესრულდეს ენთუზიაზმით, სრული რწმენითა და ზრუნვით და მკაცრად დადგენილი დისციპლინების შესაბამისად. თუ ეს სრულდება, იგი მოგანიჭებთ არა მხოლოდ სრულ ბედნიერებას და ყველა გამარჯვებას, არამედ უფლის ხილვასაც კი. ეს დაკავშირებულია უზენაესი სულიერების მეცნიერებასთან (ვედანტასთან) და ასევე ბუნების (პრაკრიტის) მეცნიერებასთან. ეს ორი განსხვავებულია მხოლოდ ერთი მხრივ. ბუნების (პრაკრიტის) მოსწავლეები ჩაძირული არიან ცხოვრების საგნებში; ვედანტას სტუდენტები ჩაძირული არიან ცხოვრების ძირითად ჭეშმარიტებაში. და ყველა ადამიანი დაკავშირებულია ორივესთან! ბუნება დაკავშირებულია გრძნობის ობიექტებთან (ვიშაიაჰთან); ვედანტა დაკავშირებულია ადამიანის მე-ს რეალობასთან (სვა-რუპასთან). თუ ადამიანებს სურთ გადააქციონ თავიანთი ცხოვრება ბრწყინვალედ, შინაგანად და გარეგანად, მედიტირება არის საუკეთესო სულიერი დისციპლინა (სადჰანა) რაც მათ შეუძლიათ მიიღონ!
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 1.
13.02.22.
კაცი მუდამ იტანჯება სხვანაირი წყურვილით, დალიოს გრძნობითი სიამოვნების შხამიანი წყალი. თითეულ თქვენგანს აქვს გვირგვინის უფლება უარის თქმის შემდეგ – სრულად უარი თქვით ექვსი მტრისგან რომლებიც გემუქრებიან თქვენ: კამა, კროდჰა, ლობჰა, მოჰა, მადჰა და მათსარია (ვნება, რისხვა, სიხარბე, ილუზია, სიამაყე და შური). კაცი ატარებს გვირგვინს ამ საშინელი მტრებით ჯერ კიდევ მის შიგნით და ამით შუბლზე ატარებს არა ძვირფას თვლებს, არამედ ქვებს! ნამდვილი კორონაცია არის ვიბჰიშანა, რომელიც შესრულებულია რამას მფარველობით, სტატუსი მოპოვებული დანებებითა და მსხვერპლით. ველოსიპედის საბურავი მილი იხვრიტება ლურსმნებით ტრასაზე; “მე” და “ჩემი” არის ორი ლურსმანი, რომლებიც ჩხვლეტს კაცის პროგრესს. ვივეკა და ვაირაგია (დისკრიმინაცია და განცალკევება) არის კაცის ორი თანაშემწე. შეინარჩუნეთ ესები ძლიერად და მიეცით სრული მხარდაჭერა, რადგან ესები გეხმარებიან თქვენ ცხოვრებაში უვნებლად და მხიარულად!
– ღმერთის საუბარი, 1967 წლის 14 იანვარი.
14.02.22.
თქვენ ხდებით ღმერთისადმი ერთგული თქვენი გულისთვის. როგორიც გინდა იყოს სახელი ან ფორმა რომლითაც თქვენ თაყვანს სცემთ უფალს, ის გიპასუხებთ. ის არის ყველაფრის მომწოდებელი, ვინც ასრულებს ყველა სურვილს. როგორიც გინდა იყოს ერთგული ვინმე გაჭირვებაში მყოფი ან რაიმე ნივთის ძლიერ მსურველი, ან მაძიებელი თუ ჯნანი (სიბრძნის მქონე), ღმერთი პასუხობს მისი ერთგულების ზომით. ღმრთიურის ტანმოსილებო! ღმრთაებრივის შესაცნობად, სიყვარული არის უმარტივესი გზა. ისევე როგორც თქვენ შეიძლება დაინახოთ მთვარე მხოლოდ მთვარის შუქით, ღმერთი, ვინც არის სიყვარულის ტანმოსილება, შეიძლება მიაღწეული იყოს სიყვარულით. მიიჩნიეთ სიყვარული თქვენი სიცოცხლის სუნთქვად. სიყვარული იყო პირველი ხარისხი რაც წარმოიშვა შემოქმედების პროცესში. ყველა სხვა ხარისხი მოვიდა მის შემდეგ. ამიტომ, აავსეთ თქვენი გული სიყვარულით და დააფუძნეთ თქვენი ცხოვრება მასზე!
– ღმერთის საუბარი, 1986 წლის 23 ნოემბერი.
15.02.22.
ადამიანი უნდა იყოს გარკვეული სახელის გამეორების (ჯაფის) და მედიტირების მიზანზე. ამ ცოდნის გარეშე, ადამიანები იჯერებენ მათ ყოფნას დაკავშირებულად ობიექტურ სამყაროსთან, ამქვეყნიური სურვილების დაკმაყოფილების შემძლედ და იმედი აქვთ აჩვენონ თავიანთი ღირებულება გრძნობიერი მიღწევების საშუალებით! ეს არის მძიმე შეცდომა. ღმერთის სახელის გამეორება და მედიტირება მიზნად ისახავს უფალზე ცალსახა ყურადღების მიქცევას, გრძნობათა მიჯაჭვულობის მოსაცილებლად და იქიდან მიღებული სიხარულის მისაღწევად რაც არის ყველა გრძნობადი საგნის საფუძველი. ჭკუამ არ უნდა იხეტიალოს ყველა მიმართულებით, განურჩევლად, ბუზის მსგავსად. ბუზი ტკბილეულის მაღაზიაში ცხოვრობს და დარბის ნაგვის ურმების უკან; ბუზს რომელსაც ასეთი ჭკუა აქვს უნდა განისწავლოს გაიგოს პირველი ადგილის სიტკბო და მეორე ადგილის უწმინდურება, რათა მან არ დატოვოს ტკბილეულის მაღაზია და არ დაედევნოს ნაგვის ურემს. როდესაც ასეთი სწავლება ენიჭება ჭკუას, ეს არის მედიტირება!
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 2.
16.02.22.
უფალმა დაგაჯილდოვათ თქვენ მთელი თავისი სიმდიდრითა და ღმრთაებრივი შესაძლებლობებით. თქვენ ხართ ამ სიმდიდრის მემკვიდრე კაცები. თქვენ უნდა აღმოაჩინოთ რა არის ეს სიმდიდრე. საის სიმდიდრე არის სუფთა, უანგარო და უსაზღვრო სიყვარული. ეს არის ჭეშმარიტება. ეს შენობები რომლებსაც თქვენ ხედავთ არ არის საის სიმდიდრე. თქვენ უნდა დაიმკვიდროთ ეს სიყვარული, შეივსოთ საკუთარი თავი ამით და შესთავაზოთ იგი მსოფლიოს. ეს არის თქვენი უმაღლესი პასუხისმგებლობა როგორც საის ერთგულების. რა შეგიძლიათ შესთავაზოთ უფალს ვინც არის ყოვლისშემძლე, ყველგანმყოფი და ყოვლისმცოდნე? სხვადასხვა საგნები რასაც თქვენ შესთავაზებთ ღმერთს, მოცემულია ილუზიიდან. შეიძლება უფალი ვინც ჟღენთავს სამყაროს შემოფარგლული იყოს ტაძრით? რა ლამპა შეგიძლიათ თქვენ აუნთოთ მას ვისაც აქვს მილიარდი მზის ბრწყინვალება? მისი ჭეშმარიტება სცილდება ბრაჰმასა და ჰარას ჩაწვდომას. როგორ შეუძლიათ სხვებს გაუგონ მას? რა სახელი შეიძლება დაერქვას მას ვინც არის ყველაფერი? რა საკვები შეგიძლიათ შესთავაზოთ მას ვისაც აქვს კოსმოსი თავის მუცელში?
– ღმერთის საუბარი, 1986 წლის 23 ნოემბერი.
17.02.22.
შეხედე ფუტკარს! იგი ეხება მხოლოდ სიტკბოს; იგი აღწევს მხოლოდ ნექტარის მფლობ ყვავილებს; მას არ იზიდავს სხვა ადგილები; იგი საერთოდ არ მიდის ყველგან. მსგავსად, ადამიანმა უნდა დათმოს ყველა მიდრეკილება გრძნობითი მიმზიდველობისკენ, სიცრუის და არამუდმივი ნაგვის ურიკისკენ. შეძლებისდაგვარად, ადამიანმა უნდა მიმართოს ჭკუა ყველა წმინდისკენ, რაც იძლევა სიტკბოს და სიხარულს დაკავშირებულს უფალთან. ამის მისაღწევად, რა თქმა უნდა, დროა საჭირო. რამდენ ხანს გაგრძელდება ეს დრო, დამოკიდებულია აზრის, სიტყვისა და საქმის აქტივობებზე, ისევე როგორც მოტივებზე, რომლებიც ამ ქმედებებს უბიძგებს. თუ ადამიანი ღრმად გამოიკვლევს წარმატებას ყოველგვარი იდეისგან საკუთარი თავის დაღწევაში, მას შეუძლია თავად შეაფასოს პროგრესი რომელიც მან გააკეთა! სამაგიეროდ, თუ ადამიანი ჩართულია წესების დათვლასა და გატარებული დროსა და გაწეული ხარჯების შეკრებაში, ასეთი მედიტირება შეიძლება მიეკუთვნოს მხოლოდ ობიექტურ მსოფლიოს; იგი ვერასოდეს მოვა სუბიექტურ და სულიერ სფეროებში!
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 2.
18.02.22.
კაცის აზრები სავსეა სხვადასხვა სახის მიჯაჭვულობითა და სიძულვილით (რაგა და დვეშა). მიჯაჭვულობა და სიძულვილი არის დომინანტური ხარისხები კაცში. ესები არის ბოროტი პლანეტები რომლებიც აფუჭებს კაცის ცხოვრებას. ერთხელ, ტოტაკამ, შრი სანკარაჩარიას მოწაფემ, ჰკითხა გურუს: “მოძღვარო, ვინ შეიძლება ჩაითვალოს ამქვეყნად ყველაზე დიდ დამპყრობლად?” შრი სანკარაჩარიამ უპასუხა: “მხოლოდ ის ადამიანი ვინც მიაღწია ბატონობას თავის გრძნობებზე არის ყველაზე დიდი დამპყრობელი და არა ის, ვისაც შეუძლია დაიპყროს სამეფოები, ავიდეს ჰიმალაებზე ან დაეუფლოს ყველა ცოდნას.” პრაჰლადამ უთხრა თავის მამა ჰირანიაკასიპუს: “შენ გინდა დაიპყრო სამი სამყარო, მაგრამ შენ ვერ ახერხებ შენი გრძნობების დაპყრობას”. ვისაც არ დაუძლევია საკუთარი შინაგანი მტრები, როგორიცაა სიბრაზე, სიძულვილი და ა.შ., როგორ შეუძლია მას იმედი ჰქონდეს რომ დაიპყრობს გარე მტრებს? შინაგანი მტრების დაპყრობა შესაძლებელია მხოლოდ ერთი საშუალებით – სიყვარულით. აუცილებელია ჩვენი ცხოვრება ვაქციოთ ღირებულად სიყვარულის პრაქტიკით, ექვსი შინაგანი მტრის დამორჩილებითა და ყველა ჩვენი მოქმედების მიძღვნით ღმერთისადმი.
– ღმერთის საუბარი, 1986 წლის 23 ნოემბერი.
19.02.22.
ღმერთის სახელის გამეორება და მედიტირება (ჯაფა და დჰიანა) არასოდეს უნდა განისაჯოს მხოლოდ გარეგანი სტანდარტებით. მათი არსი არის მათი კავშირი ათმასთან. უკვდავი ათმიკური გამოცდილება არასოდეს უნდა აირიოს წარმავალი მსოფლიოს დაბალ აქტივობებთან. ასეთი მოქმედებები იმსახურებს თავიდან აცილებას. თუ ადგილი მიცემულია მათთვის, და თუ ადამიანი ქანაობს მოუთმენლობასა და სიზარმაცეს შორის, და თუ ადამიანი ყოველთვის იწუხებს საკუთარ თავს, გრძნობს: „ის რატომ არ მოვიდა ჯერ? რატომ არის ის ჯერ კიდევ შორს? ” მაშინ ეს ყველაფერი ხდება უბრალოდ ჯაფა და დჰიანა შესრულებული მოგების განზრახვით, ხედვით ნაყოფზე ამისგან. ჯაფასა და დჰიანას ერთიანი ნაყოფი ეს არის: გარეგნულის გადაქცევა შინაგანში; ადამიანის თვალის შეტრიალება შიგნით, შინაგან თვალად დასანახად ათმიკური ნეტარების სინამდვილის. ამ ტრანსფორმირებისთვის, ადამიანი უნდა იყოს ყოველთვის აქტიური და იმედიანი, დამოუკიდებლად აღებული დროსა და მოულოდნელი სირთულეებისგან. ადამიანმა არ უნდა ითვალოს ხარჯი, დრო ან დაბრკოლება. ის უნდა დაელოდოს უფლის წყალობის ჩამოსვლას. ეს მომთმენი ლოდინი თავისთავად არის მედიტირების სიმკაცრე (თაპასი).
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 2.
20.02.22.
კაცი არსებითად არის ღმრთაებრივი ბუნებით. სხვადასხვა ფაქტორების გამო კაცი მიდრეკილია დაივიწყოს თავისი თანდაყოლილი ღმრთაებრიობა (სატ-ჩიტ-ანანდა). უმეცრების ფარდა რაც მალავს მასში ღმრთიურებას, ადვილად ვერ მოიხსნება. ვერც სიმდიდრე, ვერც თანამდებობა და ვერც სწავლულობა ვერ გაათავისუფლებს მას ამ საწუხრებიდან. მხოლოდ ათმა ჯნანას (საკუთარი მეს ცოდნას) შეუძლია მისცეს წამალი. თქვენ არ უნდა მოტყუვდეთ ქონების, პოზიციის ან კეთილდღეობისგან მიღებული სიამოვნებით. ესები არის დროებითი რამეები რაც მოდის და მიდის. ტკივილი და სიამოვნება შემთხვევითია ადამიანის არსებობისთვის, როგორც ნათესავები და ახლობლები. კაცი უნდა ეცადოს გააცნობიეროს თავისი ჭეშმარიტი ბუნება, განიცადოს მისი თანდაყოლილი ღმრთაებრიობა და არ დაემორჩილოს მომენტის ცდუნებებს. ტკივილიც და სიამოვნებაც მატყუარებია. კაცმა არ უნდა მისცეს თავს მათ მიერ დაბნევის უფლება. „მე“ სცილდება დროსა და სივრცეს. ის არის მარადიული და უცვლელი. საკუთარი თავის ბუნების გამოკვლევა არის უკვდავი ფილოსოფიის გზავნილი. იგი ასევე არის კაცის უპირველესი მოვალეობა.
– ღმერთის საუბარი, 1986 წლის 23 ნოემბერი.
21.02.22.
კაცმა უნდა გააცნობიეროს თავისი ნამდვილი ბუნება და დამკვიდრდეს ამაში. ან კიდევ, ის შეწყვეტს ამ სახელწოდების უფლებას. როცა ცეცხლი არ წვავს ან როცა წყალი არ მიედინება, შეიძლება მათ ჰქონდეთ პრეტენზია ამ სახელებით წოდებაზე? პატიოსნება მდგომარეობს ჭეშმარიტად ყოფნაში უღრმეს ბირთვთან. კაცს აქვს ჭეშმარიტება მის ბუნებად. ანუ კაცის საქციელი ყოველთვის უნდა იყოს ჭეშმარიტი; მან უნდა ილაპარაკოს მხოლოდ ის რასაც გულწრფელად გრძნობს. ასევე, ის უნდა მოიქცეს თავისი სიტყვების შესაბამისად; მისი აზრი, სიტყვა და ქმედება უნდა იყოს თანმიმდევრული და ურთიერთშემავსებელი. თუ რომელიმე შემთხვევაში, ეს თანხვედრა არ არსებობს, მაშინ ეს ადამიანი მხოლოდ გარეგნულად არის კაცი. ის არის მხეცზე უარესი, რადგან, მხეცები თავისუფალი არიან აზრისა და სიტყვის ტვირთისაგან. ქმნილებაში ყველაფერი ექვემდებარება ცვლილების კანონს და კაციც ასევე ექვემდებარება ამ კანონს. მაგრამ, კაცმა კანონი უნდა გამოიყენოს პროგრესისთვის, და არა დაბლა დასასრიალებლად კიბეზე. დჰარმა (უბიწოება) არის ნორმა, რომელიც მან უნდა დაიცვას, რათა ის შეიცვალოს კარგიდან უკეთესამდე და უკეთესიდან საუკეთესომდე.
– ღმერთის საუბარი, 1975 წლის 4 აპრილი.
22.02.22.
არსებობს სამი მეთოდი, რითაც ასპირანტები ცდილობენ შევიდნენ მედიტირების გზაზე: წმინდა და წყნარ სათვურ გზაზე, ადამიანი მიიჩნევს სახელის გამეორებას და მედიტირებას მოვალეობად და ითმენს ნებისმიერი რაოდენობის სიძნელეს მისი გულისთვის; ის დარწმუნებულია რომ ეს ყველაფერი არის მხოლოდ ილუზია, ამიტომ ის აკეთებს მხოლოდ სიკეთეს ყველა პირობებში და ნებისმიერ დროს. მას სურს მხოლოდ ყველას სიკეთე და ყოველთვის მოსიყვარულეა ყველას მიმართ; ის ატარებს დროს უწყვეტად უფლის ხსენებასა და მედიტირებაში. მას არ სწყურია სახელის გამეორებისა და მედიტირების ნაყოფიც კი; ის უტოვებს ყველაფერს უფალს! ვნებიან, მოუსვენარ (რაჯასულ) გზაზე ადამიანს სწყურია საკუთარ ქმედებათა ნაყოფი ყოველ ნაბიჯზე. თუ ნაყოფი მიუწვდომელია, მაშინ, თანდათანობით, უხალისობა და ზიზღი სძლევს სულიერ ასპირანტს და სახელის გამეორება და მედიტირება ნელ-ნელა იშრიტება. უმეცრების (თამასური) გზა არის კიდევ უფრო უარესი. უფალი მოდის მეხსიერებაში მხოლოდ საფრთხის ან მწვავე ტანჯვის დროს ან როცა ადამიანი არის დანაკარგის ან ტკივილის მსხვერპლი!
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 2.
23.02.22.
ბუდდჰი (ინტელექტი) უნდა იყოს მახვილი, ნათელი და პირდაპირი. არსებობს ოთხი მიმართულება რომელშიც ინტელექტი მეგზურობს კაცს: (1) სვარტა-სუკჰა-ბუდდჰი – ეს მიუთითებს სრულ ეგოისტურ ბუნებას, სადაც ინდივიდი არ ზრუნავს თავის ცოლსა და შვილზეც კი, არამედ სურს თავისი საკუთარი საჭიროებების შესრულება პირველ რიგში. შემდეგ, ჩვენ გვაქვს (2) სვარტა-პარარტა-სუკჰა-ბუდდჰი – ეს რთავს რაღაცის განხილვის ნებას სხვების ბედნიერებისთვისაც. შემდეგი სახეობაა (3) პარარტა-ბუდდჰი – ისინი ვისაც ეს აქვს, ეძებენ სხვებისთვის იმდენ ბედნიერებას რამდენსაც ისინი ეძებენ საკუთარი თავისთვის. ისინი მზად არიან გადაიტანონ ნებისმიერი სიძნელე რათა სხვებისთვისაც უზრუნველყონ ის რასაც გრძნობენ რომ მათ ბედნიერებას მოუტანს. შემდეგი არის (4) ადჰიათმიკური-ბუდდჰი (სულიერი ინტელექტი) – ამას მიჰყავს კაცი მუდამ უარის თქმისა და მსახურების გზაზე, რადგან, მხოლოდ მათ მიჰყავთ სულიერი წინსვლისკენ. ადჰიათმიკური ინტელექტი აღიარებს ქმნილების ერთიანობას და ამგვარად, რასაც სხვა ადამიანი გრძნობს შეიგრძნობა ინდივიდის მიერაც, იგივე დონით.
– ღმერთის საუბარი, 1975 წლის 4 აპრილი.
24.02.22.
ადამიანების უმეტესობა ახლა მიუყვება მხოლოდ ვნებიან, მოუსვენარ (რაჯასულ) და მოსაწყენ, უმეცარ (თამასულ) ბილიკებს ღმრთიური სახელის გამეორებასა და მედიტირებაში. თუმცა, ღმრთიური სახელის გამეორებისა და მედიტირების განზრახვა არის ჭკუისა და ინტელექტის განწმენდა. ამის მისაღწევად სუფთა და მშვიდი (სათვიკი) მედიტირების პირველი გზა არის საუკეთესო. როდესაც ჭკუა და ინტელექტი ხდება სუფთა, ესები ანათებს ათმას გაგების ბრწყინვალებით. ის ვისშიც ეს გაგება ანათებს სრულად ეწოდება ბრძენი (რიში). ათმას მცოდნე ხდება თვით ათმა (ბრაჰმავიდ ბრაჰმაივა ბჰავატი). სიცოცხლის მიზანი, რაც ხდის სიცოცხლეს ღირებულს, არის ათმას გაგება ან, სხვა სიტყვებით, ინდივიდუალური სულის (ჯივას) საფუძვლის გაგება.
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 2.
25.02.22.
როდესაც თქვენ მოიპოვებთ ღმერთის სიყვარულს, მისი თანაგრძნობა გადმოიღვრება თქვენში. სიყვარული იძლევა და მიუტევებს. ეგო იღებს და ივიწყებს. როცა თქვენი შვილი სახლიდან რაღაც ფულს იპარავს, თქვენ არ გადასცემთ მას პოლიციას; მაგრამ, როცა თქვენი მსახური იპარავს კოვზს, თქვენ არ გაქვთ ასეთი სინდისის ქენჯნა. რადგან, თქვენ არ გაქვთ სიყვარული მსახურის მიმართ. იცხოვრეთ სხვების სიძულვილის გარეშე, სხვების დაგმობისა და სხვებში შეცდომების ძებნის გარეშე. ვიასამ, რომელმაც დაწერა თვრამეტი მოცულობითი პურანა, შეაჯამა ყველა პურანა პატარა კუპლეტის ერთ სტრიქონში: „სხვების მიმართ სიკეთის კეთება ერთადერთი ღირსეული ქმედებაა; ბოროტების კეთება ყველაზე საშინელი ცოდვაა“. როცა თქვენ გრძნობთ თქვენ არ შეგიძლიათ სიკეთის კეთება, სულ მცირე თავი შეიკავეთ ბოროტების კეთებისგან. ეს თავისთავად არის საქებარი სამსახურის გაწევა! ნუ ეცდებით განსხვავებების აღმოჩენას; აღმოაჩინეთ ერთიანობა. გაიგეთ რომ ცხოვრების მიზანია სიყვარულის ტანმოსილების, კერძოდ, ღმერთის შეცნობა, სიყვარულის მეშვეობით, და საკუთარი სიყვარულის საშუალებით იმის დემონსტრირება რომ თქვენ იცნობთ მას.
– ღმერთის საუბარი, 1975 წლის 4 აპრილი.
26.02 22.
არსებობს მჭიდრო ურთიერთსაზიარო კავშირი ტანის მდგომარეობასა და ჩვენი ჭკუის დამოკიდებულებას შორის. ამრიგად, ადამიანების შინაგანი გრძნობები აშკარავდება მათი ფიზიკური ტანიდან. ტანის მდგომარეობა და გარეგნობა გვეხმარება ამ გრძნობების აღმოჩენაში. ავიღოთ ერთი მაგალითი. სარტყელშემორტყმული წელით, პერანგის ახვეული სახელოებით და მუშტებად მომრგვალებული ხელისგულებით, შეუძლებელია სიყვარულის ან ერთგულების ჩვენება. მოხრილი მუხლებით, ნახევრად დახუჭული თვალებით და აწეული ხელებით თავს ზემოთ შეერთებული ხელის გულებით, შესაძლებელია ბრაზის, სიძულვილის ან სისასტიკის ჩვენება? სწორედ ამიტომ უძველესი ბრძენები მოძღვრავდნენ სულიერ ასპირანტს რომ აუცილებელია ლოცვისა და მედიტირების განმავლობაში შესაბამისი ფიზიკური პოზის მიღება. მათ აღმოაჩნეს რომ ამ გზით შესაძლებელია ჭკუის თავნებობის კონტროლი.
– დჰიანა ვაჰინი, თავი 2.
27.02.22.
თქვენ სრულად იცით მახასიათებლების შესახებ ამ კალი იუგის ჩვენ რომ გავდივართ. თქვენ ირგვლივ აღმოაჩენთ უსამართლობას, უწესობას, უზნეობას და სიცრუეს მთელი თავისი დემონური ატრიბუტებითა და საშინელებებით. მაგრამ ამ ყველაფრის მიუხედავად ჩვენ უნდა ვიაროთ წინ მშვიდი, ტოლერანტული და კეთილგანწყობილი დამოკიდებულებით ცხოვრებისადმი. ცხოვრების თითქმის ყველა სფერო და წესი დაბინძურებულია ამ შხამიანი გრძნობებით, მაგრამ განათლების სფერო როგორც ყველაზე გამოჩენილი, საჭიროებს ჩვენს განსაკუთრებულ ყურადღებას. ჩვენ ჯერ უნდა გამოვიკვლიოთ და შევეცადოთ გავარკვიოთ მშობელი, მოსწავლეები ან მათი მასწავლებლები რატომ იღებენ აქტიურ მონაწილეობას ანტიაკადემიკურ საქმიანობებში. მთავარი მიზეზი არის ის რომ ადამიანის ჭკუა შეშინებული და დომინირებულია ორი დემონური ნაკლით – ეგოიზმითა და ამბიციით. ეს ძალები დგას ადამიანების გზაზე გაცნობიერებაში ადამიანური ფასეულობების რომლებიც მიდიან კაცობრიობის დასამშვენებლად. მართებული არ არის კაცისგან გაცვლა მისი ფასეული სიცოცხლის, ისე ძვირფასის როგორც ძვირფასი ქვა, ამსოფლიურ სურვილებსა და ამბიციებზე რაც ისე უფასურია როგორც ნახშირის ქვა.
– ღმერთის საუბარი, 1975 წლის 10 აპრილი.
28.02.22.
ჩანდრამა მანასო ჯათაჰ, ამბობს პურუშა სუკთა (ჭკუა გაჩნდა მთვარედან). მთვარეს აქვს თექვსმეტი წახნაგი. მსგავსად, ჭკუას აქვს თექვსმეტი წახნაგი. შივარათრის ღამეს მთვარის თექვსმეტი წახნაგიდან თხუთმეტი უხილავია, და შეიძლება დაინახოთ მხოლოდ ერთი წახნაგი. ჭკუაც ასევე არის იგივე მდგომარეობაში. თუ შივარათრის განმავლობაში ადამიანი მედიტირებს ღმერთზე, მან შეიძლება მიაღწიოს სიახლოვეს ღმრთაებრივთან. შივარათრის უზენაესი სიწმინდე მდგომარეობს ღმრთაებრივთან ერთიანობის გაცნობიერებაში ღმერთზე მედიტირების მეშვეობით. რასაც თქვენ უარყოფთ, ნამდვილად არის რეალობა; მხოლოდ ღმრთაებრივი არსებობს. მსოფლიო არარეალურია. რეალობის დავიწყებით, კაცი იკარგება წარმავალის დევნაში. მსოფლიო უნდა იყოს განხილული როგორც ღმრთაებრივის არეკლილი გამოსახულება. ყველა მოქმედება უნდა შესრულდეს როგორც შეთავაზება ღმრთიურისადმი. ღმერთის ჭეშმარიტმა ერთგულებმა არ უნდა მისცენ რაიმე მნიშვნელობა რელიგიის, კასტისა თუ სექტის განსხვავებებს. ეს არის უბრალოდ განსხვავებები სახელსა და ფორმაში. გაცნობიერებით რომ წმინდა შივას პრინციპი არის ყველაში, ერთგულებმა არ უნდა შეხედონ ვინმეს ზემოდან ან მიაყენონ ზიანი სხვებს.
– ღმერთის საუბარი, 1983 წლის 11 თებერვალი.

ბაბა