დეკემბერი

საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 1 დეკემბერი.
რომელი ხარისხის ქონა უზრუნველყოფს უწყვეტ სიხარულს? ბჰაგავანი ხსნის მაგალითით ეპიკებიდან დღეს.
როგორიც არ გინდა იყოს უბედურება, რაც არ გინდა დიდი იყოს ტკივილი, დაიჟინეთ და გაიმარჯვეთ სახელის გამეორების (ნამასმარანას) საშუალებით. გაიხსენეთ ბჰიშმა! თუმცა გართხმული იყო ისრების საწოლზე, ის იტანდა ტკივილს მოთმინებით ელოდა ხელსაყრელი მომენტის გარიჟრაჟს. ის არასოდეს მოუწოდებდა ღმერთს თავის აგონიაში, მასზე სათხოვნად ბოლოს მოსაღების მის ტანჯვაზე. „მე ავიტან ყველაფერს, როგორიც არ გინდა იყოს ტკივილი, როგორი ხანგრძლივიც არ გინდა იყოს ტანჯვა. მე ვიქნები ჩუმად სანამ მომენტი მოვა. წამიყვანე როცა გათენდება”, თქვა მან. ბჰიშმა იყო ლიდერი მშვიდ ერთგულთა შორის. ის იწვა უდრეკად და ურყევად. მშვიდობა აუცილებელია ყველასთვის. ამის ქონა არის ყველაფრის ქონა, და მისი არქონა ართმევს ყველაფრის სიხარულს. თუმცა მშვიდობა არის ყოველი ადამიანის ბუნება, რისხვა და სიხარბე ახერხებს მის დათრგუნვას. როდესაც ესები მოშორებულია, მშვიდობა ანათებს მისი საკუთარი ელვარებით..
– პრაშანტი ვაჰინი, თავი 5.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 2 დეკემბერი.
რა არის ის დამოკიდებულება რასაც შეუძლია უზრუნველყოს ჩვენ გვქონდეს განუზომელი სიხარული? ბჰაგავანი შთაგვაგონებს და გვაკურთხებს ჩვენ დღეს, ასე რომ ჩვენ ვიცხოვროთ სიხარულით ყოველი დღე!
ხალხი უნდა იყოს ბედნიერი რომ უმაღლესმა უფალმა მოათავსა მათ გარშემო უფრო ახალი და ახალი მასალები მისი მსახურებისთვის და განსახორციელებლად მისი თაყვანისცემის სხვადასხვა ფორმით. ადამიანებმა უნდა ილოცონ უფრო და უფრო ახალი შესაძლებლობებისთვის და უნდა გაიხარონ იმ შანსით რასაც მათი ხელები იღებს. ეს დამოკიდებულება იძლევა განუზომელ სიხარულს. ამ სიხარულით სავსე ცხოვრების გატარება არის ნამდვილად ნეტარება. რაც კეთდება მზის ამოსვლიდან მზის ჩასვლამდე უნდა იყოს ნაკურთხი, თითქოს ეს არის უფლის თაყვანისცემა. ისევე როგორც ზრუნავენ მხოლოდ ახალი ყვავილების მოჭრაზე და მათი სისუფთავისა და გაუფერულების შენარჩუნებაზე, აგრეთვე, უწყვეტი ძალისხმევა უნდა გაკეთდეს საკეთებლად საქმეების რომლებიც არის სუფთა და უმწიკვლო. თუ ეს ხედვა დაჭერილია ჭკუის თვალის წინ ყოველდღე და ცხოვრებაც ტარდება შესაბამისად, მაშინ იგი ხდება უფლის ერთი ხანგრძლივი განუწყვეტელი მსახურება. მე და შენ გრძნობა მალე გაქრება; მეს ყოველგვარი კვალი განადგურდება. ცხოვრება შემდეგ გარდაიქმნება უფლის ჭეშმარიტ ერთგულებად (ჰარიპარაიანად).
– პრემა ვაჰინი, თავი 8.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 3 დეკემბერი.
ხანდახან, ჩვენ ვგრძნობთ სასოწარკვეთას რომ ჩვენ არ ვიღებთ შეპირებულ მადლს, ჩვენი ლოცვებისა და მლოცვარებების მიუხედავად. რა აქვს სათქმელად ბჰაგავანს? მოდით ჩვენ მოვისმინოთ მისგან დღეს.
უფალს არასოდეს უთქვამს რომ ის იზრუნებს ერთგულის კეთილდღეობაზე ყოველ დროს, მიუხედავად იმის რომ ერთგული ატარებს მხოლოდ ცოტა ხანს, ახლა და მერე, ღმერთზე ფიქრში და თუნდაც ის მიდის ყველა სახის ბოროტებისა და მავნებლობის საქმეების კეთებაზე ღმერთის სახელით. არსებობს სამი რამ რაც ადამიანს უნდა ჰქონდეს ჭკუაში, კერძოდ: „მე არ ვიფიქრებ სხვა არაფერზე ღმერთის გარდა; მე არ გავაკეთებ რამეს ღმერთის ნებართვის გარეშე და მე მექნება ჩემი ყურადღება მთლიანად ფიქსებული ღმერთზე“. მხოლოდ მაშინ როცა თქვენ მიიღებთ და პრაქტიკაში ჩადებთ ამ სამ რამეს, უფალი იზრუნებს თქვენს კეთილდღეობაზე. დღეს, ჩვენ არ ვწუხდებით მითითებებზე რაც ღმერთმა ჩვენ მოგვცა; ამის ნაცვლად, ჩვენ ვკამათობთ ღმერთთან და ვეკითხებით მას რატომ არ ზრუნავს ის ჩვენს კეთილდღეობასა და უსაფრთხოებაზე. უბრალოდ ბჰაგავად გიტას ტექსტის კითხვითა და გამეორებით, უბრალოდ მის შინაარსზე ფიქრით, ჩვენ არ მივდივართ მისგან რამე სარგებელს მიღებისკენ! მხოლოდ გიტას მნიშვნელობის გაგებით, მის მნიშვნელობაზე ფიქრით თქვენს ჭკუებში, მისი სრულყოფილად შეთვისებით და თქვენი ცხოვრების განუყრელ ნაწილად ქცევით, შეგიძლიათ თქვენ მიიღოთ სარგებელი მისგან.
– ზაფხულის თავსხმები 1972, თავი 8.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 4 დეკემბერი.
რა არის სულიერების მიზანი? ბჰაგავანი სიყვარულით გვახსენებს ჩვენ დღეს ასე რომ ჩვენ შევძლოთ ჩვენი ფოცუსის შენარჩუნება.
თესლი რომ გახდეს მცენარე, მიწა და წყალი არის საჭირო. მსგავსად, ღმრთიური თესლისთვის კაცში გასაზრდელად ხედ და ასაყვავებლად სატ-ჩიტ-ანანდას ყვავილად, მას სჭირდება ბჰაკტი და შრადდჰა (ერთგულება და გულწრფელობა). ჰუმანურობა არ შედგება უბრალოდ ჭკუის შეტრიალებაში ღმერთისკენ. ღმრთაებრივი უნდა იყოს განცდილი შიგნით. ადამიანის ქონება არის ღმრთაებრივის უსაზღვრო პოტენციალის გამოვლინება. კაცი არის ღმრთაებრივის უსასრულო სხივების ინდივიდუალიზება. არ აღიარებით თავისი ღმრთაებრივი არსის, კაცი ფუჭად ხარჯავს თავის სიცოცხლეს წარმავალი და ტრივიალური სიამოვნებების დევნაში. რა არის სულიერება? ეს არის კოსმიკ ცნობიერების მტკიცე მიდევნა. სულიერება მიზნად ისახავს შესაძლებლობა მისცეს კაცს გამოავლინოს მთელი მისი სისავსით ღმრთაებრივი ჩაიტანია (კოსმიური ცნობიერება), რაც წარმოდგენილია მის შიგნით და მის გარეთ. ეს ნიშნავს კაცში ცხოველური ბუნების მოშორებას და მასში ღმრთაებრივი მიდრეკილებების განვითარებას. ეს ნიშნავს ბარიერების მოშლას ღმერთსა და ბუნებას შორის და მათი არსებითი ერთიანობის დანერგვას.
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 12 თებერვალი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 5 დეკემბერი.
ჩვენ როგორ შეგვიძლია დავრწმუნდეთ რომ ჩვენი მიღებული ცოდნა ნამდვილად ხდება ჩვენი ორნამენტი? ბჰაგავანი დღეს გვანათლებს ჩვენ ლამაზი მაგალითით.
განათლება უნდა იყოს კარგი ცხოვრების გასატარებლად და არა საზრდოს გამოსამუშაველად. მეცნიერისგან წყლის ქიმიური შემადგენლობის სწავლა არის ცოდნის სახეობა რომელიც შეიძლება დაეხმაროს ადამიანს სამუშაოს შოვნაში. მაგრამ როგორ გამოვიყენოთ წყალი სწორად ასე რომ ყველამ შეძლოს მისი სარგებლის გაზიარება არის ცოდნა სულის შესახებ. ეს უფრო მაღალი ცოდნა ამაღლებს ცხოვრებას და ხდის მას აზრიანს. როდესაც მიწიერი ცოდნა და სულიერი ცოდნა ერთიანდება, ადამიანის სიცოცხლე ღმრთოვანდება. არსებობს კანნადას გამონათქვამი: “წყლისთვის, ლოტუსი არის ორნამენტი. ქალაქისთვის, სახლი არის ორნამენტი. ოკეანესთვის, ტალღები არის ორნამენტი. ცისთვის, მთვარე არის ორნამენტი. ადამიანის სიცოცხლისთვის, სათნოება არის ორნამენტი.” კარგი ხარისხების გარეშე, ყველა სხვა ორნამენტი არის უხეირო. სილამაზე შექმნილი ღმრთაებრივის მიერ ვერ იქნება ნაჯობნი ვერანაირი სხვა ორნამენტით. ეს არის ის სილამაზე რომელიც უნდა იყოს პატივნაცემი. სილამაზე არის ღმერთი. რატომ ცდილობთ მის გაზრდას? როცა თქვენ გაქვთ ბუნებრივი სილამაზე, რატომ მისდევთ ხელოვნურ კოსმეტიკას? ნამდვილი სილამაზე გამოიხატება კარგი ხარისხებით!
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 23 ნოემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 6 დეკემბერი.
რატომ არის მნიშვნელოვანი უფლის სახელის გამუდმებით წარმოთქმა და ამის პრაქტიკა ყოველდღე? ბჰაგავანი ძალიან ნათლად და სიყვარულით გვასწავლის ჩვენ დღეს.
ეს არ არის უმნიშვნელო მიღწევა უფლის სახელის მოტანა ადამიანის ენაზე ბოლო მომენტში. მას სჭირდება მრავალი წლის პრაქტიკა, დაფუძნებული ღრმად ჩამჯდარ რწმენაზე. მას სჭირდება ძლიერი ხასიათი, სიძულვილისა და ბოროტების გარეშე, რადგან აზრი ღმერთის შესახებ ვერ იცოცხლებს სიამაყისა და სიხარბის კლიმატში. და თქვენ საიდან იცით რომელი მომენტია ბოლო? იამა, სიკვდილის ღმერთი, არ იძლევა შეტყობინებას მის მოსვლაზე თქვენს დასაჭერად. ის ჰგავს კაცს მომენტალური კადრების გადამღები კამერით; ის არ აფრთხილებს: „მზად ხარ? მე ვაწკაპუნებ. ” თუ თქვენ გსურთ თქვენი პორტრეტი ჩამოიკიდოს სამოთხის კედლებზე, იგი უნდა იყოს მიმზიდველი; თქვენი პოზიცია, თქვენი პოზა, თქვენი ღიმილი უნდა იყოს სასიამოვნო, არა? ასე რომ, უმჯობესია იყოთ მზად დაწკაპუნებისთვის ღამე და დღე, სახელით მუდამ დამსველებლად მწვეთავად ენაზე და დიდებით ყოველთვის მანათობლად ჭკუაში. მაშინ, ყოველთვის გადაღებული, თქვენი ფოტო იქნება კარგი.
– ღმერთის საუბარი, 1960 წლის 23 ნოემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 7 დეკემბერი.
რატომ ვართ ჩვენ უძლური ჩვენში თანდაყოლილი ღმრთაებრიობის აღმოჩენაზე? ბჰაგავანი, სიყვარულით განმარტავს, ასე რომ ჩვენ გამოვიჩნოთ შეუპოვრობა სადჰანაში სანამ მიზანი მიიღწევა!
ღმრთაებრივი შეგნების დიდმშვენიერების გასაცნობიერებლად, ერთგულება არის აუცილებელი. ერთგულება მიზნად იღებს კაცში ესვარას (ღმრთაებრივის) ცნობიერების გაღვიძებას. ყველა მოქმედება მიზანმიმართული ჭკუის შეტრიალებაზე ღმეთისკენ არის ერთგულების ფორმა. ფიქრი ღმერთზე მიწიერი სურვილების და ფიზიკური კომფორტის მიღწევისთვის არ არის ერთგულება. მის შიგნით ღვთაებრივი სატ-ჩიტ-ანანდას წარმოდგენა და განცდა არის ერთგულების ნამდვილი ნიშანი. რადგან უძველესი დროიდან კაცი გაჰყვა გარე მატერიალურ ობიექტებს, მან დაივიწყა მარადიული ღმრთაებრივი რეალობა თავისში. ჩაკეტილი თავის ხარისხებში, კაცი ივიწყებს ღმრთაებრივს. ის, ვინც ჩაძირულია სულიერებაში არის გულგრილი პრაკრიტის (ფენომენალური მსოფლიოს) მიმართ. სულიერი ტრანსფორმება მოუხმობს ჭკუის შეცვლას სამი გუნას (ხარისხის) ტყვეობიდან ერთზე რაც დაკავშირებულია ღმერთთან. თქვენ უნდა შეიძინოთ მტკიცე რწმენა რომ ღმრთაებრივი არის სამყაროს საფუძველი და მარჩენალი. სათნოება არის სინონიმი ღმერთისთვის. კოსმიური ცნობიერების ძალა გამოისახება იძულებაში კარგი ხარისხების გამოჩნდნენ კაცში.
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 12 თებერვალი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 8 დეკემბერი.
რა არის ტექნიკა უმეცრების და მიჯაჭვულობის ამოსაშლელად ჩვენი ჭკუიდან? ბჰაგავანი განმარტავს დღეს პრაქტიკული მაგალითებით.
ჭკუა არის ნაყოფიერი ველი უმეცრებისთვის. ჭკუის ყველა კვალის წაშლა (მანო-ნასანამ) – ეს არის ჯნანის (ბრძენის) ამოცანა. როგორ გავანადგუროთ ჭკუა? ეს არის ადვილი როგორც კი თქვენ იცით ეს რა არის. ჭკუა გატენილია სურვილით. ეს არის ბურთი სავსე ჰაერით, როგორც ფეხისბურთი. გახვრიტეთ იგი და იგი ვერ გადავა ადგილიდან ადგილზე. ნირვანა ნიშნავს, ჰაერის გარეშე. კვადრატულ მინდორში, წყალი შევსებული სარწყავი არხიდან ჩანს კვადრატად; თუ ველი არის წრიული, მართკუთხა ან სამკუთხა, სივრცეს წყლის რომელიც მას ავსებს ექნება იგივე გეომეტრიული ფორმა. ჭკუა იღებს ფორმას სურვილის რომელიც ავსებს მას. სხვა მაგალითი რომ ავიღოთ, ეს არის როგორც ქსოვილის ნაჭერი, ქსელი და მისაქსელი არის სურვილის ძაფები. ტანსაცმლის ტექსტურა, ფერი, გამძლეობა, გემოვნება და ბზინვარება დამოკიდებული იქნება სურვილზე რომელიც შეადგენს ქსელს და მისაქსელს. ამოიღეთ ძაფი, ქსელი და მისაქსელი ერთმანეთის მიყოლებით, ქსოვილი გაქრება. ეს არის მანო ნასანამის (ჭკუის განადგურების) ტექნიკა.
– ღმერთის საუბარი, 1964 წლის 16 ოქტომბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 9 დეკემბერი.
რა არის ტექნიკა უმეცრების და მიჯაჭვულობის ამოსაშლელად ჩვენი ჭკუიდან? ბჰაგავანი განმარტავს დღეს პრაქტიკული მაგალითებით.
ჩატაკა ჩიტი ეგუება ბევრ განსაცდელს დასალევად სუფთა წვიმის წვეთების ღრუბლებიდან. მომენტში როცა იგი შორიდან ამჩნევს ბნელ ღრუბელს ცაში, იგი იწყებს თავის თავგადასავალს. წყალი უხვად არის დედამიწაზე წყალსატევებში, ტბორებსა და მდინარეებში. მაგრამ ჩატაკა ჩიტი არ სარგებლობს ამ დაბინძურებული წყლებით. იგი ელოდება წვიმის წმინდა წვეთებს კარტიკის თვეში და არ ეძებს სხვა წყალს. მას არ აშინებს ჭექა-ქუხილი და ელვა. იგი ეძებს მხოლოდ სუფთა წვიმის წვეთებს ჩამოცვევნილს ღრუბლებიდან, შიშისა და შეშწუხების გარეშე. იგი მღერის სიხარულით მაშინ როცა სვამს წვიმის წვეთებს. ჩატაკა ჩიტი არის სუფთა სიყვარულის მაგალითი. ჭეშმარიტმა ერთგულმა უნდა შეასრულოს მსგავსი ეპიტიმია (ღმერთის შესაცნობად). მასაც უნდა ჰქონდეს იგივე შეუპოვრობა. მან უნდა გაიაროს მსგავსი მწარე გამოცდები საბოლოო ექსტაზის განსაცდელად. ის არ უნდა დაემორჩილოს მსოფლიოს ეშმაკობებსა და ცდუნებებს.
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 12 თებერვალი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 10 დეკემბერი.
როგორ შეგვიძლია ჩვენ მოვიზიდოთ ბჰაგავანის უმწიკვლო, დედობრივი სიყვარული ჩვენზე? ბჰაგავანი ყველაზე მიმზიდველად განმარტავს ჩვენ როგორ უნდა გარდავქმნათ ჩვენი ცხოვრება ამისთვის.
წმინდა წიგნებს თაყვანს სცემენ; მათზე კოკისპირულად აწვიმებენ ყვავილებს; საკვებიც კი იწმინდება მათზე შეთავაზებით; მათ ატარებენ პროცესიებში ქუჩების გავლით, მესალამურეებისა და მედოლეების მოწინავეობით გზაზე. მაგრამ რაც შეეხება მათ წაკითხვას, ან იმის გაგებას რას შეიცავს ესები, ან თუნდაც პატარას ჩადებას პრაქტიკაში რისთვისაც ესები დაიწერა – ეს არის შეუძლებელი ამოცანა, ადამიანების უმეტესობისთვის! მე გეტყვით თქვენ მხოლოდ ერთ რამეს, რასაც ეს წიგნები ასწავლის; ერთი რამ მე მინდა თქვენ გადაწყვიტოთ მისადევნად: „ნუ ეცდებით სხვების დადანაშაულებას, თავი შეიკავოთ პარა-დუშანასა და პარა-ჰიმსასგან (სხვების ტკენისა და ტკენისგან); ნუ შექმნით სკანდალებს, არ იგრძნოთ შური ან ბოროტება. ყოველთვის იყავით ტკბილი განწყობის და როცა თქვენ ლაპარაკობთ, აავსეთ თქვენი საუბარი ერთგულებითა და თავმდებლობით. იცხოვრეთ სიყვარულით, სიყვარულით, სიყვარულით. მაშინ უფალი, ვინც არის პრემასვარუპა (ღმრთაებრივი სიყვარული განსახიერებული) მოგცემთ თქვენ ყველაფერს რაც თქვენ გჭირდებათ, მიუხედავად იმისა რომ თქვენ არ ითხოვთ რამეს. მან იცის; ის არის დედა ვინც არ ელოდება მისი შვილის კვნესის მოსმენას მის გამოსაკვებად. მისი პრემა არის ასე დიდი და ღრმა; ის წინასწარ განჭვრეტს თქვენს ყველა საჭიროებას და ჩქარობს თქვენს საშველად.
– ღმერთის საუბარი, 1965 წლის 13 ივლისი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 11 დეკემბერი.
ჩვენ რატომ არ უნდა ავიჩეჩოთ მხრები იმ გამოცდილებისგან რომელსაც ჩვენ მივაწერთ უსიამოვნო და არასასურველის კატეგორიას? როგორ გვეხმარება ჩვენ ესები ჩვენს ცხოვრებაში? ბჰაგავანი სიყვარულით შთაგვაგონებს ჩვენ დღეს.
დარდის სიბნელის თავიდან მოსაცილებლად, თქვენ უნდა აანთოთ ბედნიერების ლამპარი. დაავადების სიბნელის გასაფანტად, თქვენ უნდა დააყენოთ ჯანმრთელობის სინათლე. დანაკარგებისა და წარუმატებლობათა სიბნელის დასაძლევად, თქვენ უნდა შეიტანოთ კეთილდღეობის შუქი. ეს აშკარად საპირისპირო პირობები არ არის სრულად განცალკევებული ერთიმეორისგან. ესები არის ურთიერთდაკავშირებული. თქვენ ხედავთ მსოფლიოში სიცხისა და სიცივის სიჭარბეს. ესები ჩანს ერთიმეორეს დაპირისპირებული. მაგრამ მიუხედავად ამისა, არსებული სიტუაციის მიხედვით, ორივე არის სასარგებლო კაცისთვის. ცივი ამინდის განმავლობაში ჩვენ ვნატრობთ სითბოს. ზაფხულში, სიგრილე არის სასურველი. აქედან გამომდინარე, ნათელია რომ სითბოც და სიცივეც არის დმხმარე კაცისთვის და არა საზიანო. ასევე, სიხარული და მწუხარება, დანაკარგი და მოგება არის მარგებელი კაცისთვის და არა მავნებელი. თუ არ არის მწუხარება, ადამიან ვერ შეძლებს გაიგოს ბედნიერების ფასი. თუ არ არის სიბნელე, სინათლის მნიშვნელობა ვერ იქნება დაფასებული. მაშასადამე, თუ სინათლის სიდიადე არის წარმოსადგენი, სიბნელე არის აუცილებელი.
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 5 ნოემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 12 დეკემბერი.
რა არის შეცდომა რასაც ჩვენ ვაკეთებთ ჩვენს სულიერ საქმიანობაში? როგორ შეგვიძლია ჩვენ დავიწყოთ გამოსწორებები? ბჰაგავანი ნათლად გვიხელმძღვანელებს ჩვენ დღეს.
კაცი დღეს არის როგორც ცხენოსანი მჯდომი ორ ცხენზე ერთდროულად. ის მიისწრაფვის ღმრთაებრივისკენ, მაგრამ ასევე ნაღვლობს მიწიერი სიამოვნებისთვის. მას ავიწყდება რომ შემოქმედი მოიცავს ქმნილებას. ივიწყებს რა ამ ჭეშმარიტებას, ის მიმართავს შემდეგ ფენომენალურ მსოფლიოს, თვლის მას განსხვავებულად ღმრთაებრივისაგან. ის არის უგუნური როგორც კაცი ვინც ტირის ერბოსთვის იმ დროს როცა აქვს რძე თავის ხელში, ვერ ხვდება რომ ერბო არის ლატენტურად რძეში. დღევანდელი ერთგულები სწავლობენ ვედებს და სხვა წმინდა წერილებს სარიტუალოდ, მაგრამ არ დებენ პრაქტიკაში არცერთ ბრძანებას მოცემულს მათში. რა სარგებელია უბრალოდ იმის ცოდნა თუ როგორ აქვს აღწერილი ვედებს ან უპანიშადებს ღმრთაება? თუ ეს წიგნის ცოდნა არ აისახება ადამიანის ცხოვრებაში, ეს არის როგორც ბრმა კაცი ვინც ისმენს მსოფლიოს არსებობის შესახებ, მაგრამ არ შეუძლია დაინახოს იგი. არ არსებობს განსხვავება ამ ფიზიკურად ბრმა კაცსა და სულიერად ბრმა პიროვნებას შორის ვინც უბრალოდ სწავლობს წმინდა წერილებს. წმინდა წერილები გამიზნულია მეგზურობის გასაწევად პრაქტიკული ცხოვრებისთვის და არა უბრალოდ დასაზეპირებლად.
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 12 თებერვალი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 13 დეკემბერი.
რა პარალელები შეგვიძლია ჩვენ გავავლოთ ლამპარის ანთების აქტიდან და ჩვენი სულიერი მოგზაურობიდან? ბჰაგავანი ძალიან ნათლად და სიყვარულით გვასწავლის ჩვენ დღეს.
თუ უმეცრების სიბნელე უნდა გაიფანტოს, კაცს სჭირდება კონტეინერი, ზეთი, ფითილი და ასანთი კოლოფი შესაბამისი იმის რაც გარეთა ლამპას სჭირდება. კაცობრიობისთვის თქვენი გული არის კონტეინერი. თქვენი ჭკუა არის ფითილი. სიყვარული არის ზეთი და მსხვერპლი (ვაირაგია) არის ასანთი კოლოფი. როდესაც თქვენ გაქვთ ეს ოთხი, ათმა-ჯიოტი (სულის ღმრთაებრივი ალი) ანათებს კაშკაშად. როდესაც სულის შუქი არის ალში ცოდნის სინათლე ჩნდება და ფანტავს უმეცრების სიბნელეს. ლამპის ალს აქვს ორი ხარისხი. ერთი არის სიბნელის განდევნა. მეორე არის უწყვეტად აღმასვლა. მაშინაც კი, როდესაც ლამპა არის ორმოში, ალი მიდის მაღლა. ბრძენები აქედან გამომდინარე თაყვანს სცემდნენ სიბრძნის ლამპარს როგორც ალს რასაც მიჰყავს კაცი უმაღლეს მდგომარეობებში. აქედან გამომდინარე, სინათლის ბრწყინვალება არ უნდა იყოს განხილული როგორც ტრივიალური მოვლენა. გარეთა ლამპების ანთებასთან ერთად, თქვენ უნდა ეცადოთ ლამპების ანთებას თქვენში..
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 5 ნოემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 14 დეკემბერი.
რა ხარისხებია საჭირო თუ ჩვენ გვსურს ვიცოდეთ და განვცადოთ ღმერთი? ბჰაგავანი სიყვარულით განმარტავს და გვახსენებს ჩვენ დღეს.
ყველა წარმოთქვამს სიტყვას ღმერთი, მაგრამ რამდენი ცდილობს ნამდვილად ღმერთის შეცნობას? რა ძალისხმევებს აკეთებენ ისინი ღმერთის შესაცნობად? სიკეთე არის ღმერთის სხვა სახელი. რამდენი სიკეთე არსებობს თქვენში? როცა სიკეთე არ არსებობს, როგორ შეიძლება ღმერთი იყოს გაგებული? რამეს გასაგებად, სუბიექტური გამოცდილება არის აუცილებელი. ჩქარ განგაში, პატარა თევზს შეუძლია თავისუფლად და ხალისიანად ცურვა, მდინარის სიღრმისა და სწრაფი დინების შიშის გარეშე. მაგრამ იმავე მდინარეში, დიდი სპილო მოსალოდნელია წაიღოს დინებამ. ადამიანმა უნდა იცოდეს როგორ დარჩეს ზედაპირზე დინებაში და დაიცვას თავი. პაწაწინა ჭიანჭველას, მაგალითად, შეუძლია ამოღება შაქრის რომელიც შერეულია ქვიშაში, რადგან მას აქვს უნარი გაარჩიოს ქვიშა და ტკბილი შაქარი ნარევში. მაგრამ სხვა ცხოველი, როგორი დიდიც იგი შეიძლება იყოს, თუ მას არ აქვს ეს უნარი, ვერ გამოაცალკევებს შაქარს ქვიშისგან. მსგავსად, თუ კაცს განცდილი აქვს ღმრთიური ნეტარება, წავა ის მიწიერი სიამოვნების სადევნად? მხოლოდ ის, ვისაც არ აქვს გასინჯული ღმრთაებრივი სიყვარულის ნექტარი დაეძებს ამ სიამოვნებებს. ეს ღმრთაებრივი სიყვარული არის კაცში. ყველა ღმრთაებრივი გრძნობა და აზრი გამოსხივდება მის შიგნიდან.
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 12 თებერვალი.
2024 წლის 15 დეკემბერი.
რა არის ნეტარების ბუნება რასაც ჩვენ უნდა მივდიოთ? არის ეს რის განცდასაც ჩვენ ვცდილობთ ახლა? ბჰაგავანი სიყვარულით გვახსენებს ჩვენ დღეს.
დღეს ადამიანები ეძებენ ანანდას (ნეტარებას). მაგრამ ანანდას რა სახეობა უნდათ? ეს არის წამიერი თუ დამყარებული ნეტარება? შეიძლება წამიერი ნეტარება გაიგივდეს ანანდასთან? ანანდა არის სიხარულის მდგომარეობა რომელიც არის მუდმივი და უცვლელი. სიხარული რომელიც განიცდება წამიდან წამამდე შეიძლება იყოს გამოთქმული მხოლოდ სანტოშამ – დროებითი ბედნიერება. ის უნდა იყოს მიჩნეული როგორც “სამე-ტოშამ” (ცოტა სიხარული). მისი ძებნა არის დოშამ (შეცდომა). წარმავალ და წუთიერ სიამოვნებაში, კაცი კარგავს საკუთარ თავს. ანანდა არის დამყარებული ნეტარება. სანტოშამ არის სიამოვნება. არსებობს ფართო ყურე ორს შორის. როდესაც ადამიანი არის მშიერი, ის იღებს რამდენიმე ჩაპატს და გრძნობს კმაყოფილებას და ბედნიერებას. მაგრამ შიმშილი ჩნდება კვლავ რამდენიმე საათის შემდეგ. მაშასადამე, ეს ბედნიერება მოდის და მიდის როგორც დაბადება და სიკვდილი. ეს არ არის ბედნიერების სახეობა რაც კაცმა უნდა ეძებოს. ის უნდა სწრაფვობდს ნეტარებისთვის რომელიც არის მარადიული.
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 5 ნოემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 16 დეკემბერი.
რა არის ნეტარების ბუნება რასაც ჩვენ უნდა მივდიოთ? არის ეს რის განცდასაც ჩვენ ვცდილობთ ახლა? ბჰაგავანი სიყვარულით გვახსენებს ჩვენ დღეს.
დღეს, ადამიანები ფიქრობენ რომ სულიერებას არავითარი კავშირი არ აქვს საერო ცხოვრებასთან და პირიქით. ეს არის დიდი შეცდომა. ჭეშმარიტი ღმრთიურება არის სულიერებისა და სოციალური ვალდებულებების ერთობლიობა. ეროვნული ერთობა და სოციალური ჰარმონია დაარსებულია სულიერებაზე. ეს არის ღმრთაება რომელიც აკავშირებს სულიერებას და სოციალურ არსებობას. შემოქმედი და პრაკრიტი (ქმნილება ან ბუნება) განუყოფლად არის დაკავშირებული ერთმანეთთან. მაშასადამე, ღმერთი არ უნდა მიიჩნეს განცალკევებულად ქმნილებიდან. ხედეთ ღმერთი კოსმოსში. მაგალითად, აქ არის ჭიქა დამზადებული ვერცხლისგან. ის, ვინც ამჩნევს ვერცხლს ჭიქაში ფიქრობს მხოლოდ მატერიალურ ფუძეზე და არა ჭიქის ფორმაზე. ის ვინც ხედავს მას ჭიქად არ აღნიშნავს მის ვერცხლის ფუძეს. მხოლოდ იმ ადამიანს ვისაც შეუძლია ამოიცნოს ვერცხლიც და ჭიქაც შეუძლია აღიაროს რომ ეს არის ვერცხლის ჭიქა. მსგავსად, უზენაესი-მეს გარეშე არ არსებობს ქმნილება. დღეს, ადამიანების უმეტესობა ხედავს მხოლოდ ქმნილებას. ძალიან ცოტა აღიარებს რომ ქმნილება არის შემოქმედის პროექცია. აუცილებელია რომ ყველა ადამიანს ჰქონდეს რეალიზება რომ ბრაჰმამის (უზენაესის) გარეშე არ შეიძლება იყოს კოსმოსი.
– ღმერთის საუბარი, 1991 წლის 12 თებერვალი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 17 დეკემბერი.
როგორ შეგვიძლია ჩვენ ავირჩიოთ თავმდაბლობა, სიბრძნე, სიყვარულით სისავსე და დავძლიოთ განხეთქილება? ბჰაგავანი გვმეგზურობს ჩვენ დღეს მნიშვნელოვანი შეხსენებით.
იგივე ცა არის ყველას თავზე; იგივე მიწა იყრდნობს ყველას ფეხებს; იგივე ჰაერი შედის ყველას ფილტვებში! იგივე ღმერთი აჩენს ყველაფერს, აღზარდის ყველას და უმთავრებს ამ მიწიერ კარიერას. რატომ მაშინ ეს მტრისა და ფანატიზმის, ბრძოლისა და მტრობის არაადამიანური როლი? გიტაში უფალს აქვს გამოცხადებული: „ბიიჯამ მამ სარვა ბჰუტანამ – მე ვარ თესლი ყველა არსებისთვის“. ხე არის ფოთლებისა და ყვავილების, ხილისა და მწვანე ფერის ფართო გავრცელება. ეს არის შტამპის, ტოტებისა და ყლორტების გაშლილი სისტემა! ყველა ამოიზარდა ერთი პატარა თესლიდან! და, ამ ხის ყველა ნაყოფს აქვს იგივე ბუნების თესლები! ასევე, დაფიქრდით ცოტა ხნით ცხოვრების დიდებულ სიმრავლეზე, მის მდიდარ ნაირსახეობაზე, ძლიერსა და სუსტზე, ნადავლსა და მონადირეზე, ტანჯულსა და აღტაცებულზე, მცოცავზე, მხოხავზე, მფრინავზე, მცურავზე, მოსიარულზე, ჩამოკიდებულზე, სოროს მთხრელზე, ჩაყვინთულზე, მოცურავეზე – შექმნილ არსებათა ყველა ეს უთვალავი მრავალფეროვნება მოდის ბიიჯამიდან (თესლიდან, უფლიდან) და თითოეულ მათგანს აქვს თავის ბირთვში, ბიიჯამ, კვლავ! წარმოსახეთ ეს იმანენტური ღმრთიურება; თქვენ ხდებით თავმდაბალი, ბრძენი და სიყვარულით სავსე!
– ღმერთის საუბარი, 1970 წლის 12 მაისი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 18 დეკემბერი.
რა უნდა გავაკეთოთ ჩვენ მშვიდობისა და უსაფრთხოების განსაცდელად ჩვენს გულებში? ბჰაგავანი გვაძლევს რამდენიმე მარტივ რჩევას რაც ჩვენ დაგვეხმარება.
დღეს, კაცი მოკლებულია მადლიერებას, რაც არის ერთ-ერთი ყველაზე არსებითი ხარისხებიდან. ის ივიწყებს დახმარებას გაწეულს მის მიმართ სხვების მიერ. სანამ კაცი არის ცოცხალი, ის უნდა იყოს მადლიერი დახმარებისთვის რაც მან მიიღო სხვებისგან. არსებობს ორი რამ რაც თქვენ უნდა დაივიწყოთ: დახმარება რაც თქვენ გაქვთ გაწეული სხვებისთვის და ზიანი რაც სხვებს აქვთ გაკეთებული თქვენს მიმართ. თუ თქვენ გახსოვთ დახმარება რაც თქვენ გაქვთ გაწეული, თქვენ ყოველთვის მოელით რაღასაც სამაგიეროდ. გახსენება ზიანის გაკეთებულის სხვების მიერ თქვენს მიმართ იწვევს თქვენში შურისძიების გრძნობას. თქვენ უნდა გახსოვდეთ მხოლოდ ის დახმარება რაც თქვენ მიიღეთ სხვებისგან. ამ წმინდა ხარისხების მქონე ადამიანი არის იდეალური კაცი. ამ ეფემერულ და წარმავალ მსოფლიოში ადამიანი ყოველთვის ისწრაფვის მშვიდობისა და უსაფრთხოებისკენ. მაგრამ ფულს, განათლებას, ძალაუფლების პოზიციასა და ფიზიკურ კომფორტს არ შეუძლია სიმშვიდისა და უსაფრთხოების ჩუქება. მშვიდობას დასაბამი ეძლევა გულიდან. კაცმა შეიძლება განიცადოს სიმშვიდე და უსაფრთხოება მხოლოდ როცა მისი გული არის სავსე სიყვარულით. სიყვარული არის ღმერთი, სიყვარული არის ბუნება, სიყვარული არის სიცოცხლე და სიყვარული არის ნამდვილი ადამიანური ფასეულობა. მოტაცებული სიყვარულისგან, კაცი არის გვამის ტოლფასი. თქვენ უნდა გაატაროთ სიყვარულით სავსე ცხოვრება. გიყვარდეთ თქვენი მტერებისგან ყველაზე უარესიც კი.
– ღმერთის საუბარი, 1999 წლის 18 მარტი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 19 დეკემბერი.
რა არის მედიტების მიზანი? როგორ დაეხმარება ის თითოეულ ასპირანტს? მოდი ჩვენ მოვისმინოთ პრაქტიკული წინამძღოლობა სიყვარულის უფალისგან მისი მოსიყვარულე და შთამაგონებელი გამოთქმით დღეს.
არსებობს აღსრულების ორი გზა, “პრატანა და დჰიანა (ლოცვა და მედიტება)”. ლოცვა გხდით თქვენ მთხოვნელად ღმერთის ფეხებთან; მედიტება არწმუნებს ღმერთს, ჩამოვიდეს თქვენამდე და შთაგაგონოთ თქვენ ამაღლება მისამდე. ეს ზრუნავს გაიძულოთ თქვენ გაერთიანდეთ, არ მოათავსოთ ერთი დაბალ დონეზე და მეორე უფრო მაღალზე. დჰიანა არის სამეფო გზა განსათავისუფლებლად მონობიდან, თუმცა ლოცვით თქვენ იღებთ იმავე ნაყოფს. მედიტებას სჭირდება კონცენტრება, გრძნობების მოთხოვნების კონტროლის შემდეგ. თქვენ უნდა გამოსახოთ თქვენი შინაგანი თვალის წინ ფორმა რომელზეც თქვენ გადაწყვეტთ ფიქრს. ან, თქვენ შეგიძლიათ გადაწყვიტოთ მედიტება ალზე, სინათლის უცვლელ პირდაპირ ალზე. წარმოისახეთ იგი როგორც გავრცელებადი ყველა მხრეს, უფრო და უფრო დიდად გამხდომი; გამხვევი ყველაფერის და მზარდი თქვენში, სანამ იქნება სხვა რამ კიდევ სინათლის გარდა. ამ ყოვლისმომცველი სინათლის დიდმშვენიერებაში, ყოველგვარი სიძულვილი და შური, რომლებიც არის სიბნელის ბოროტი შთამომავლება, გაქრება. იცოდეთ რომ იგივე შუქი არის ყველაში. მასაც კი, ვისაც თქვენ ეპყრობოდით როგორც თქვენს ყველაზე ცუდ მეტოქეს, აქვს თვით იგივე შუქი მის უღრმეს გულში!
– ღმერთის საუბარი, 1967 წლის 22 იანვარი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 20 დეკემბერი.
რა არის ყველაზე საიმედო გზა უფლის მადლის მოსაპოვებლად? ბჰაგავანი თვით მიგვიძღვის და გვასწავლის ჩვენ დღეს საუკეთესო გზაზე მის სასიამოვნებლად.
ხალხს აქვს სპეციალიზება ღმერთის თაყვანისცემის სხვადასხვა მეთოდებში; აქ არის უამრავი რიტუალი, ცერემონია, ჰიმნი, დღესასწაული, მარხვა, აღთქმა და მლოცვარება; მაგრამ, თაყვანისცემის საუკეთესო ფორმა, ერთი რომელიც მოიტანს ღმერთის მადლს საკმაო ზომით არის ღმერთის ბრძანებების შესრულება. პირფერობა არის საცოდავი თაყვანისცემა! დაყენება ღმერთის თქვენგან დიდ მანძილზე და მისი ყოვლისმცოდნედ, ყოვლისშემძლედ და ყველგანმყოფად ქება არ ესიამოვნება მას. განივითარეთ სიახლოვე, ახლობლობა და ნათესაობა ღმერთთან. მოიპოვეთ ის მორჩილებით, ერთგულებით, თავმდაბლობითა და სიწმინდით. გაიმარტივეთ თქვენი ცხოვრება; შეავსეთ ყოველდღიური სამუშაოები სიყვარულითა და თანამშრომლობით; იყავით ტოლერანტული სხვისი შეცდომებისა და წარუმატებლობის მიმართ; შეხედეთ მათ თანაგრძნობითა და გაგებით; იყავით მშვიდი და აღელვების გარეშე, ყველა პირობებში. მაშინ თქვენ შეძლებთ იყოთ ბედნიერი და ქვეყანა იქნება ბედნიერი. თქვენი გრძნობები იქნება უანგარო და თქვენი ემოციები, ალერსიანი. შური, სიძულვილი და შურისმძიებლობა ვერ შეაღწევს თქვენი ჭკუის ციხესიმაგრეში სადაც გულმოწყალება, სიკეთე და მადლიერება დგა მცველად!
– ღმერთის საუბარი, 1970 წლის 12 მაისი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 21 დეკემბერი.
რატომ არის მნიშვნელოვანი შენარჩუნება ჩვენი შინაგანი მშვიდობისა და სიწყნარის, მაშინაც კი როცა გამოწვევაა? რატომ არის ეს მნიშვნელოვანი ყველასთვის, განსაკუთრებით სულიერი ასპირანტებისთვის? ბჰაგავანი, ჩვენი მოსიყვარულე ღმერთი გვიმეორებს.
არ გააკეთოთ სხვაზე ის რაც თქვენ არ მოგწონთ იყოს გაკეთებული თქვენზე. რადგან მეორეც ხარ ნამდვილად შენ. მაშინაც კი თუ სხვა იყენებს უკადრის ენას თქვენს წინააღმდეგ, იყავით მშვიდი და ტკბილი; თქვით: “ოჰ, მე ძალიან გაოცებული ვარ რომ ჩემმა საქციელმა მოგცა შენ ასეთი შთაბეჭდილება!” სანაცვლოდ გაიღიმეთ, არ მიიტანოთ ეს გულთან; შეახსენეთ საკუთარ თავს, რომ სვამიც კი არ არის თავისუფალი ამ უცნაური ადამინებისაგან ვინც ტკბებიან სიცრუით. გაიღიმეთ, როცა გაიგონებთ ამ შეურაცხყოფებს და იყავით მშვიდი. ეს არის თქვენი მედიტების სწრაფი პროგრესის ნიშანი! დაიცავით თქვენი გონებრივი ჯანმრთელობა ამ უმაღლესი უდარდელობით. დაიცავით თქვენი ფიზიკური ჯანმრთელობაც ასევე, რადგან ცუდი ჯანმრთელობა შეიძლება იყოს დიდი უსიამოვნება სულიერ ასპირანტზე, დიდი წინააღმდეგობა. ტანი უარს იტყვის უგულებელყოფაზე; ის თავს დაესხმება თქვენს ყურადღებაზე თუ იგი გარსშემორტყმულია დაავადებით. ტანი არის მანქანა, გრძნობები არის მექანიკური ნაწილები და სადჰანას ბენზინის საშუალებით თქვენ უნდა ამოძრაოთ იგი!
– ღმერთის საუბარი, 1967 წლის 22 იანვარი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 22 დეკემბერი.
ჩვენ რატომ არ უნდა ვეძებოთ და მხოლოდ არ უნდა გვწყუროდეს უბრალო მიწიერი ბედნიერება? რა უნდა იყოს ჩვენი მთავარი მიზანი ცხოვრებაში? ბჰაგავანი სიყვარულით განმარტავს დღეს.
დაე წვრილმანი სურვილები რისთვისაც ახლა თქვენ უახლოვდებით ღმერთს განხორციელდეს ან არ განხორციელდეს ; დაე დაწინაურებისა და წინსვლის გეგმები რომლებსაც თქვენ დებთ ღმერთის წინაშე შესრულდეს ან არ შესრულდეს; ესები არის არც ასე მნიშვნელოვანი ბოლოს და ბოლოს. უპირველესი მიზანი უნდა იყოს გახდომა საკუთარი თავის ბატონებად, ინტიმური და მუდმივი ურთიერთობის დაჭერა ღმრთაებრივთან რომელიც არის თქვენში ისევე როგორც სამყაროში რომლის ნაწილიც თქვენ ხართ. კეთილად მიიღეთ იმედგაცრუებები, რადგან ესები გამაგრებთ თქვენ და სცდის თქვენს სიმტკიცეს. ოქრო, რომელიც ცეცხლში დნებოდა, ოქრომჭედლის წინაშე მისი სარჩილი მილაკით, უთხრა მას: „არ იზეიმო როცა შენ ჩამიშვებ მე ცეცხლში და მე ვარ გამდნარი და სინჯს ამოიღებ ჩემგან. დაიმახსოვრე მე გარდავიქმნები უფრო სუფთად და უფრო ღირებულად ყოველ წამს, მაშინ როცა ყველაფერი რასაც შენ იღებ შენი ტანჯვისთვის არის კვამლი სახეში და მური ხელში!” არასოდეს დაანებოთ თავი ღმერთს, დააკისრეთ მას პასუხისმგებლობა თქვენს სნეულებებზე; უფრო გჯეროდეთ რომ სნეულებებს მიყავხართ თქვენ უფრო ახლოს ღმერთთან, თქვენი იძულებით მოუხმოთ მას ყოველთვის როცა თქვენ ხართ ტკივილში.
– ღმერთის საუბარი, 1970 წლის 12 მაისი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 23 დეკემბერი.
ჩვენ როგორ უნდა ვაპრაქტიკოთ დჰიანა ან მედიტება? ბჰაგავანი სიყვარულით გვანათლებს ჩვენ დღეს!
მედიტება, ამ დღეთა, ხშირად შემოისაზღვრება პუჯას ოთახით. როგორც კი ადამიანი გამოდის სალოცავიდან, ის ივსება ყველანაირი გონებრივი ღელვით. აქედან გამომდინარე, გამოცხადდა: სატატამ იოგინაჰ (იყავი დამკვიდრებული იოგაში ყოველ დროს). ეს არ ნიშნავს ყველა მიწიერ საქმეზე უარის თქმას. მისდიეთ სწავლას. შეასრულეთ თქვენი მოვალეობები. მაგრამ ყველა ამ მოქმედებაში გამოიყენეთ თქვენი დჰარანას ძალა (კონცენტრების ძალა). ამ პროცესში თქვენ ანვითარებთ თქვენს დჰიანის (მედიტების) ძალას. დჰიანა ნიშნავს ერთმიზნიან ჭვრეტას. ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც კი, როდესაც ადამიანი არის ჩაფიქრებულ განწყობაზე, მას ეკითხებიან: „რა არის ეს დჰიანა რასაც შენ აკეთებ?“ დჰიანა ნიშნავს შთანთქმას ფიქრში. ის უნდა იყოს დაცენტრილი მხოლოდ ერთ კონკრეტულ ზემოქმედების მოსახდენზე. ეს აღწერილია ვედანტურ ენაში, როგორც. სალოკიამ. “სა” მოიცავს ღმრთაებრიობის ყველა ასპექტს. სალოკია ნიშნავს შთანთქმას ფიქრებში ღმრთაებრიობაზე. დჰიანას მეშვეობით თქვენ უნდა მიაღწიოთ ღმრთაებრივთან ერთიანობის გრძნობას.
– ღმერთის საუბარი, 1989 წლის 29 ივნისი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 24 დეკემბერი.
ღმერთისადმი ჭეშმარიტი სიყვარულის განსავითარებლად, რა არის წინაპირობა? ბჰაგავანი ნათლად გვიხელმძღვანელებს ჩვენ დღეს, მაშინ როცა ჩვენ დავაკვირდებით შობის ღამეს.
კაცი დღეს თაყვანს სცემს უსულო კერპებს და გამოსახულებებს მაგრამ არ ცდილობს შეიყვაროს სისხლით და ხორცით თავისი ახლობელი ადამიანები. ეს იყო იესოს პირველი გზავნილი. თუმცა ადამიანი ყოველდღე ხედავს თავის მეზობელს, ის არ ირჩევს მათ სიყვარულს! როგორ შეიძლება ვინმემ დაიჯეროს რომ ასეთ ადამიანს შეიძლება უყვარდეს უხილავი ღმერთი? თუ თქვენ არ შეგიძლიათ გიყვარდეთ თქვენი ახლობელი ადამიანი ხილული თქვენი თვალისწინ, როგორ შეიძლება გიყვარდეთ ის რაც არ არის ხილული თქვენთვის? შეუძლებელია! მხოლოდ მას, ვისაც უყვარს ცოცხალი არსებები მის გარშემო, შეუძლია შეიყვაროს უხილავი ღმრთაება. სიყვარული უნდა დაიწყოს სიყვარულით ცოცხალი არსებებისადმი რომლებსაც ფორმა აქვთ. ეს უნდა გავრცელდეს ყველა არსებაზე! ეს არის პირველდაწყებითი სტადია სულიერებაში. სულიერება არ ნიშნავს შთანთქმას მედიტებით, თაყვანისცემით და ა.შ. ეს მოიცავს კაცში ცხოველური და დემონური ხარისხების სრულ მოსპობას და მისი თანდაყოლილი ღმრთაებრიობის გამოვლენას. როდესაც მიჯაჭვულობა და სიძულვილი რომელშიც კაცი არის გახვეული მოშორდება, კაცში თანდაყოლილი ღმრთაებრიობა, სატ-ჩიტ-ანანდა მასში თვით გაცხადდება.
– ღმერთის საუბარი, 1992 წლის 25 დეკემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 25 დეკემბერი.
ჩვენ როგორ უნდა ვიზეიმოთ შობის ხელსაყრელი შემთხვევა? ბჰაგავანი სიყვარულით შთაგვაგონებს და გვიძღვება ჩვენ დღეს.
ღმერთი არის მარადიული ძალა, ყოვლისშემძლე და ყოვლისმცოდნე. ის არის მიზეზი და შედეგი – მექოთნე, თიხა და ქოთანი. ღმერთის გარეშე არ შეიძლება იყოს სამყარო. მან მოისურვა და სამყარო მოხდა. ეს არის მისი თამაში, მისი ძალის გამოვლინება. კაცი ტანთმოსავს მის ნებას, მის ძალას, მის სიბრძნეს. მაგრამ, ის არის ამ დიდების არმცოდნე. უმეცრების ღრუბელი უფარავს ჭეშმარიტებას. ღმერთი აგზავნის ბრძენებს, წმინდანებსა და წინასწარმეტყველებს ჭეშმარიტების გასახსნელად და თავად ჩნდება როგორც ავატარი (ღმრთაებრივი ინკარნება) მის გასაღვიძებლად და გასათავისუფლებლად. ორი ათასი წლის წინათ, როდესაც ვიწრო სიამაყე და სქელი უმეცრება ბილწავდა კაცობრიობას, იესო მოვიდა, როგორც სიყვარულისა და თანაგრძნობის ტანმოსილება და ცხოვრობდა კაცთა შორის, გადმოსცემდა ცხოვრების უმაღლეს იდეალებს. თქვენ ყურადღება უნდა მიაქციოთ იმ გაკვეთილებს, რომლებიც მან გულმოდგინედ დაამუშავა თავისი ცხოვრების სხვადასხვა ეტაპზე. “მე ვარ ღმერთის მოციქული”, – განაცხადა მან პირველ ეტაპზე. დიახ! თითოეულმა ინდივიდმა უნდა მიიღოს ეს როლი და იცხოვროს როგორც ღმრთიური სიყვარულისა და ქველმოქმედების მაგალითმა! ამ დღეს, როცა ჩვენ ვზეიმობთ ქრისტეშობას, გაიხსენეთ მის მიერ წარმოთქმული სიტყვები, რჩევები, გაფრთხილებები და გადაწყვიტეთ თქვენი ყოველდღიური ცხოვრება მიმართთ მის მიერ დასახული გზის გასწვრივ. მისი სიტყვები უნდა იყოს აღბეჭდილი თქვენს გულებზე და თქვენ უნდა გადაწყვიტოთ პრაქტიკა ყველაფრის, რაც მან გასწავლათ.
– ღმერთის საუბარი, 1980 წლის 24 დეკემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 26 დეკემბერი.
რა არის ის მოგზაურობა რასაც ჩვენგან თითოეული უნდა შეუდგეს ამ სულიერ ძებნაში? ბჰაგავანი გვმეგზურობს ჩვენ ციტირებით მნიშვნელოვანი ეპიზოდის იესო ქრისტეს ცხოვრებიდან.
პერსონა ვინც არის ჩაფლობილი უმეცრებაში განიხილება ცხოველზე არა უკეთესად მყოფად. ასეთი ადამიანის ცხოვრება დაცენტრილია მხოლოდ გრძნობათა დაკმაყოფილებაზე. მისი აზრები არასოდეს სცილდება გრძნობებს მისი უცოდინრობის გამო მასში არსებული ღმრთიურების შესახებ. ის მიიჩნევს წარმავალ მიწიერ სიამოვნებას ზეციურ ნეტარებად და ცხოვრობს დისკრიმინებისგან დაცლილი ილუზიით. ყოველმა კაცმა უნდა იძალისხმოს ადამიანობამდე ასამაღლებად, განდევნოს თავისი ცხოველური და დემონური ხარისხები, შემდეგ ის უნდა ეცადოს თავისი ღმრთაებრივი ბუნების რეალიზებას. როდესაც იესო დაიბადა, მისი დაბადების ადგილზე მივიდა სამი მეფე. მათ გამოხატეს სამი განსხვავებული შეხედულება ახალშობილის შესახებ. ერთმა, ჩვილზე მზერალმა თქვა: „ეს ბავშვი ჰგავს მას ვინც იქნება ღმერთის მოყვარული“. მეორე მეფემ თქვა: “ღმერთი შეიყვარებს ამ ბავშვს”. მესამე მეფემ თქვა: “ჭეშმარიტად, ეს ბავშვი არის თვით ღმერთი”. პირველმა შეხედა ბავშვს ფიზიკური თვალსაზრისით. მეორემ დაინახა ბავშვი გონებრივი თვალსაზრისით. მესამემ დაინახა სულიერი თვალსაზრისით. ეს სამი განცხადება მიუთითებს როგორ შეიძლება ვინმე პროგრესდეს ადამიანურიდან ღვთაებრივ დონეზე. რაც საჭიროა ეს არის ცხოველური და დემონური ხარისხების მოსპობა კაცში.
– ღმერთის საუბარი, 1992 წლის 25 დეკემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 27 დეკემბერი.
როგორ შეგვიძლია ჩვენ მოვაგვაროთ არეეულობა და კონფლიქტები, რომლებიც ჩნდება ჩვენს ჭკუაში და ჩვენს გარშემო, ყოველდღე? სიყვარულის უფალი სიყვარულით შთაგვაგონებს ჩვენ დღეს თავისი პრაქტიკული მეგზურობით.
არსებობს ორი თვალსაზრისი რაც იბრძვის თქვენს მიერ მისაღებად – პარამარტიკა და ვიავაჰარიკა – სულიერი და მიწიერი, რეალობაზე დაფუძნებული და გამოჩენაზე დაფუძნებული. წარმოიდგინეთ თქვენ ხედთ გველს გზაზე. სინამდვილეში, ეს არის მხოლოდ თოკის მონაჭერი. მაგრამ ის გამოჩნდა როგორც გველი და თქვენ გრძნობთ შიშს. თქვენი შიში არ ცვლის თოკს გველად! როდესაც თქვენ გამოიყენებთ ჩირაღდნის შუქს, თქვენ აღმოაჩენთ რომ თოკი იყო ყოველთვის თოკი! სამყარო არის ის რაც ჩნდება; რეალობა არის ღმრთიურება, ბრაჰმანი. როდესაც სიბრძნის შუქი ანათებს, ჭეშმარიტება ვლინდება! სამყარო მოცულია ღმრთაებრიობით; ეს არის მისი სამოსელი! იესომ იცოდა რომ ღმერთი ნებობს ყველაფერს. ასე რომ ჯვარზეც კი, როდესაც ის განიცდიდა აგონიას, მას არ ჰქონდა ბოროტი ნება ვინმეს მიმართ და მოუწოდებდა მათ მასთან მყოფებს, მოპყრობოდნენ ყველას როგორც მისი ნების ინსტრუმენტებს. “ყველა არის ერთი; იყავით ერთნაირად ყველას მიმართ.” აპრაქტიკეთ ეს დამოკიდებულება თქვენს ყოველდღიურ ცხოვრებებში.
– ღმერთის საუბარი, 1980 წლის 24 დეკემბერი.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 28 დეკემბერი.
ჩვენ რა უნდა გავაკეთოთ მშვიდად საცხოვრებლად და მშვიდობის მისაცეად ყველაზე ჩვენს გარშემო? ბჰაგავანი ძალიან ნათლად და სიყვარულით გვმეგზურობს და გვასწავლის ჩვენ დღეს.
ადამიანები უნდა მიეძღვნან დჰარმას და მუდამ დჰარმით უნდა იყვნენ დაკავებულნი, ასე რომ მათ შეძლონ მშვიდად ცხოვრება და მსოფლიომ შეძლოს მშვიდობით დატკბობა! ადამიანი ვერ შეძლებს ნამდვილი სიმშვიდის მოპოვებას, ვერც უფლის მადლის მოპოვებას, რამე სხვა საშუალებით დჰარმული ცხოვრების გარდა! დჰარმა არის საფუძველი კაცობრიობის კეთილდღეობისთვის; ეს არის ჭეშმარიტება სტაბილური ყოველი დროსთვის. როდესაც დჰარმა წარუმატებელია ადამიანის ცხოვრების გარდაქმნაში, მსოფლიო არის გულნატკენი აგონიითა და შიშით და ნაწამები ქარიშხლიანი რევოლუციებით. როდესაც დჰარმას ბრწყინვალება ვერ აშუქებს ადამიანურ ურთიერთობებს, კაცობრიობა დაფარულია მწუხარების ღამით. ღმერთი არის დჰარმას ტანმოსილება; მისი მადლი მოიპოვება დჰარმით. ის ყოველთვის აღზრდის დჰარმას. ის ყოველთვის აყალიბებს დჰარმას. ის არის თვით დჰარმა! ვედები, წმინდა წერილები, ეპოსი და ტრადიციული ისტორიები გასაგონად აცხადებს დჰარმას დიდებას. სხვადასხვა რელიგიის წმინდა წერილებში დჰარმა დამუშავებულია მისი მიმდევრებისთვის ცნობილ ენაზე. ყველას მოვალეობაა, ყველგან და ყოველთვის, პატივი მიაგოს დჰარმას პერსონიფიცებას!
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 1.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 29 დეკემბერი.
ვინ შეიძლება ნამდვილად ჩაითვალოს ადამიანად დჰარმას გზაზე? ბჰაგავანი ნათლად ყვება ამას ჩვენთვის დღეს.
ვინც იმორჩილებს ეგოთიზმს, იპყრობს ანგარებით სურვილებს, ანადგურებს ცხოველურ გრძნობებსა და იმპულსებს და უარს ამბობს ტანის საკუთარ თავად მიჩნევის ბუნებრივ ტენდენცზე, ის ადამიანი არის ნამდვილად დჰარმას გზაზე; ამ ადამიანმა იცის, რომ დჰარმას მიზანია ტალღის შერწყმა ზღვაში, მე-ს შერწყმა ზე-მეში. ყველა მიწიერ საქმიანობაში, იყავით ფრთხილად რომ არ შეურაცხყოთ მართებულობა ან კარგი ბუნების კანონები; არ ითამაშოთ ყალბად შინაგანი ხმის კარნახებზე; იყავით მზად, ყოველ დროს, პატივი სცეთ სინდისის შესაბამის კარნახებს; თვალყური ადევნეთ თქვენს ნაბიჯებს გასარკვევად ხართ თუ არა თქვენ კიდევ ვინმე სხვის გზაზე; იყავით ყოველთვის ფხიზლად აღმოსაჩენად ჭეშმარიტების მთელი ამ მოელვარე მრავალფეროვნების უკან! ეს არის თქვენი მთელი მოვალეობა, თქვენი დჰარმა. სიბრძნის (ჯნანას) აგიზგიზებული ცეცხლი, რომელიც დაგარწმუნებთ თქვენ რომ ეს ყველაფერი არის ღმრთაებრიობა (სარვამ კჰალვიდამ ბრაჰმამ), დაფერფლავს თქვენი ეგოიზმისა და მიწიერი მიჯაჭვულობის ყველა კვალს. თქვენ უნდა დათვრეთ ბრაჰმანთან გაერთიანების ნექტარით; ეს არის დჰარმასა და მოქმედების (კარმას) საბოლოო მიზანი შთაგონებული დჰარმით!
– დჰარმა ვაჰინი, თავი 1.
საი შთაგვაგონებს პრაშანტი ნილაიამიდან
2024 წლის 30 დეკემბერი.
რატომ არის მნიშვნელოვანი ერთიანობა და რატომ არის უაზრო განხეთქილების წახალისება? ბჰაგავანი სიყვარულით შთაგვაგონებს ჩვენ დღეს პრაქტიკული მაგალითით.
ხუთი თითი არის ყველა ხელში. თუ თითოეული თითი გაიწევს მათ საკუთარ თავისებურ მიმართულებაზე, როგორ შეძლებს ხელი დაიჭიროს ან მანიპულიროს რამე საგნები? თუ ესები მიიმართება ერთობლივად და იქნება ერთად, ხელებს შეუძლია შეასრულოს ყველაფერი რასაც ესები გეგმავს. მსგავსად, როცა თქვენგან ერთ-ერთი თავს აბრუნებს მეორის დანახვისას და ათი ადამიანი დაჟინებით მოითხოვს ათ სხვადასხვა მიმართულებას, როგორ შეიძლება რამე საქმის გაკეთება? თქვენ ყველა უნდა იყოთ თანაბრად ფხიზლი, მოქმედი და ერთად მოქმედი. თქვენ რატომ უნდა იჯიბროთ და იჩხუბოთ? ვერაფერი შეძლებს ამ მსოფლიოში გაგრძელებას ასეთად დიდხანს. ბუდდჰამ დიაგნოზყო ეს სწორად. მან გამოაცხადა: “ყველაფერი არის მწუხარება; ყველაფერი არის წარმავალი; ყველა არის ეფემერული მახასიათებლების მხოლოდ დროებითი კონტრაქცია”. რატომ უნდა იყოთ თქვენ ფატალურად მოხიბლული ამ სასრული საგნებით? ეცადეთ მოიპოვოთ მარადიული, უსასრულო, უნივერსალური. ერთ დღეს, თქვენ უნდა დათმოთ ტანი თქვენი ნაკვები და აღზრდილი. რამდენ ხანს შეგიძლიათ თქვენ შეირჩინოთ ყველაფერი რაც თქვენ გაქვთ შრომით მოპოვებული და დაუფლებული სიამაყით? ტრივიალური აზრები და სურვილები განიჭებთ მხოლოდ მწუხარებას; წმიდა ფიქრები და სურვილები ანიჭებს ღმრთაებრივ მშვიდობას!
– ღმერთის საუბარი, 1981 წლის მაისი.

სატია საი ბაბა